چکیده: این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان سبکهای رهبری و هوش معنوی انجام پذیرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن، مدیران مقطع اول و دوم متوسطه منطقه 14 آموزش و پرورش شهر تهران در سال 1392 بود. از میان 110 مدرسه موجود تعداد 86 مرکز بطور تصادفی جهت نمونه گیری انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبکهای رهبری باس (mlq) وپرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران بوده است که روایی و پایایی آنها بررسی و اعتبار آن محرز گردید. بمنظور بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد بین سبکهای رهبری و هوش معنوی رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد. بین سبک رهبری تحولی و هوش معنوی رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد. بین سبک رهبری تبادلی و هوش معنوی رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد. ولی بین سبک رهبری عدم مداخله گر و هوش معنوی رابطه ای وجود ندارد و با استفاده از تحلیل رگرسیون مشخص گردید که هوش معنوی با اطمینان 99% قادر به پیش بینی سبک رهبری می باشد. کلمات کلیدی: سبک رهبری، رهبری تحولی، رهبری تبادلی، رهبری عدم مداخله گر، هوش معنوی.