در این تحقیق برهم‏کنش سه ترکیب پلی فنولی طبیعی جنیستین، کامفرول و رزوراترول با لیزوزیم سفیده‏ی تخم مرغ مورد مطالعه قرار گرفته است. لیزوزیم یکی از آنزیم‏های مونومری با کد e.c.3.2.1.17 است و با نام‏های مورامیداز وn- استیل‏مورامید‏ گلیکان‏هیدرولاز نیز شناخته شده است. جنیستین (4،5،7-تری‏هیدروکسی ایزوفلاون) با نام آیوپاک 5،7-دی‏هیدروکسی-3-(4-هیدرو‏کسی‏فنیل)‏کرومن-4-اون یکی از ایزوفلاونوئیدهای طبیعی در گیاهانی مانند دانه‏های سویا و نخود است. کامفرول (3،4،5،7-تترا‏هیدروکسی‏فلاون)، با نام آیوپاک 3،5،7-‏تری‏هیدروکسی-2-(4-هیدروکسی‏فنیل)-h4-4-کرومن-4-اون، است و از چای و بروکلی استخراج می‏شود. ترانس- رزوراترول (3،4‏،‏‏5‏-ترانس-تری‏‏هیدروکسی‏‏استیل‏بن) یک پلی فنول فیتوآلکسین است که در انواع گونه‏های گیاهی از قبیل بادام زمینی و انگور وجود دارد. با توجه به اهمیت خواص بیولوژیکی و دارویی سه ترکیب جنیستین، کامفرول و رزوراترول و همچنین ویژگی‏های بیولوژیکی لیزوزیم، در این تحقیق برهم‏کنش لیگاندهای یاد شده با پروتئین لیزوزیم سفیده‏ی تخم‏ مرغ با استفاده از فلورسانس حالت پایا، فلورسانس سینکرونس، کالریمتری روبشی تفاضلی، طیف‏سنجی دو رنگ‏نمایی دورانی، آشکارسازی فیبریل‏های آمیلوئید، انتقال انرژی از پروتئین به لیگاند و طیف‏سنجی مرئی-فرابنفش انجام شد. نتایج آزمایش‏های تیتراسیون فلورسانس نشان داد که بر‏هم‏کنش هر یک از سه لیگاند مذکور با لیزوزیم با تشکیل کمپلکس غیر فلورسنت بین لیگاند و پروتئین با استوکیومتری 1:1 همراه است. مقادیر ثابت استرن-ولمر (ksv)، ثابت خاموشی دومولکولی (kq) و ثابت پیوندی (ka) از آنالیز داده‏های فلورسانس به دست آمد. بررسی انتقال انرژی از لیزوزیم به هر یک از لیگاندهای مذکور نشان داد که این سه لیگاند در نزدیکی تریپتوفان‏ 62 در جایگاه پیوندی به فواصل 8/2 تا 4 نانومتر قرار گرفته‏اند. در بررسی طیف‏های سینکرونس مشاهده شد که لیگاندهای موردنظر در فرایند برهم‏کنش با لیزوزیم به دنباله‏های تریپتوفان نزدیک‏اند و قطبیت محیط اطراف آن‏ها را تغییر می‏دهند. مطالعه‏ی طیف‏های circular dichroism (cd) فرابنفش دور نشان می‏دهد که تغییر بسیار چشمگیر و شاخص در ساختار دوم پروتئین لیزوزیم به واسطه‏ی برهم‏کنش با جنیستین، و رزوراترول رخ نمی‏دهد ولی تغییرات نسبتاً چشمگیری در کامفرول مشاهده می‏شود. در بررسی نتایج آمیلوئیدی مشخص شد که افزایش غلظت لیگاندهای کامفرول و رزوراترول باعث کاهش تجمع آمیلوئیدی لیزوزیم شده است که این کاهش در رزوراترول بسیار بیشتر از کامفرول دیده شده است. همچنین در مطالعه‏ی گرماسنجی روبشی تفاضلی برهم‏کنش سه لیگاند جنیستین، کامفرول و رزوراترول با لیزوزیم مشاهده شد که tm لیزوزیم (دمایی که پروتئین 50 درصد به صورت واسرشته و 50 درصد به صورت باز شده وجود دارد) با افزایش هر سه لیگاند مذکور افزایش می‏یابد که نشان دهنده‏ی افزایش پایداری لیزوزیم در حضور لیگاندها است.