ارتباط میان اهداف وهیجان ازدیربازازمباحث مهم ومورد توجه رواشناسان بوده است.براین اساس نوع هدفی که دانش آموزان انتخاب می کنند باهیجاناتی که تجربه می کنند مرتبط می باشد. بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر: بررسی رابطه بین اهداف پیشرفت وهیجانات تحصیلی دانشجویان دانشگاه اصفهان بوده است.این پژوهش ازنوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر وپسردر مقطع کارشناسی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 1391-1392بوده است.نمونه ای به حجم 100 نفر آزمودنی با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. حداقل نمونه 45 نفر و 15 نفر برای هر متغیر پیش بین که جمعاشامل90 نفر و 10 نفر هم برای احتیاط و مقابله با مشکل احتمالی در دقت داده ها در نظر گرفته شدند.به منظور جمع آوری اطلاعات،از پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران وهمکاران(2005) وپرسشنامه جهت گیری هدف الیوت مک گریگور (2001)استفاده شده است.جهت تجزیه وتحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از فراوانی ومیانگین ودر سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج نشان دادکه در میان زیر مقیاس های اهداف پیشرفت، اهداف تبحری نقش معناداری در تبین لذت از یادگیری داشته است.همچنین رابطه زیر مقیاس اهداف عملکردی واجتنابی با امید معنادار بوده است و اهداف اجتنابی نقش معناداری در تبیین اضطراب داشته است.از بین اهداف پیشرفت هیچکدام رابطه معناداری با خستگی نشان نداده است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق شواهدی فراهم می کند که اهداف تبحری هیجانات مثبت واهداف اجتنابی هیجانات منفی را شکل می دهند .بنابرین اساتید باید دانشجویان را تشویق کنند تا اهداف تبحری را انتخاب واز اهداف اجتنابی پرهیزکنند.