هدف از انجام این تحقیق، ساخت و اصلاح سطح غشاء پلی وینیلیدن فلوراید مورد استفاده برای جداسازیآب و روغن است. با توجه به اینکه پلی وینیلیدن فلوراید ماهیت آبگریز دارد، آبدوست کردن سطح آن به منظور کاهش احتمال گرفتگی غشاء ضروری به نظر می رسد. به منظور افزایش آبدوستی سطح غشاء پلی وینیلیدن فلوراید، از پلاسمای گاز آرگون و سپس واکنش آکریلیک اسید بر روی سطح استفاده شد.این پروژه به دو بخش کلی تقسیم شد که در بخش اول به ساخت غشاء بر پایه پلی وینیلیدن فلوراید به روش رسوبی و بررسی عوامل موثر بر آن اشاره کرد. در این مرحله برای ساخت غشاء از محلول 20% وزنی پلیمر در دی متیل استامید استفاده شد.در مرحله ی اول با ترسیم دیاگرام های فازی سه گانه به کمک نقاط ابری در سیستمهای پلیمر/ حلال/ ضدحلال به بررسی تاثیر افزودنی پلیمری نوع پلی اتیلن گلایکول و نیز تاثیر دمای حمام انعقاد بر فرآیند رسوب پلیمر پرداخته شد. دمای حمام انعقاد در °c 25 و °c 60 تنظیم شد. برای بدست آوردن ساختاری مناسب در سطح مقطع و سطح بیرونی غشاء از فرمول بندی های حاوی 3، 5 و 7% پلی اتیلن گلایکول استفاده و غشاء نهایی به روش جدایش فازی تهیهشد. در این بخش مورفولوژی و سطح بیرونی غشاها توسط آزمون میکروسکوپ الکترونی بررسی شد و مشاهده شد که غشایی که محلول پلیمریآن حاوی 5% پلی اتیلن گلایکول بوده و در حمام انعقاد°c 60 تهیه شده است دارای ساختاریبهتر بوده است. در بررسی سطح مقطع و نیز سطح بیرونی غشاءبا استفاده از afmمشخص شد که با افزودن پلی اتیلن گلایکول به محلول پلیمری، زبری سطح غشاء نهایی افزایش پیدا می کند. همچنین در بررسی تخلخل غشاهای تهیه شده، روند افزایشی تخلخل با افزودن پلی اتیلن گلایکول مشاهده شد.