نام پژوهشگر: مهرانه بهرستاقی
مهرانه بهرستاقی شهرام نعیمی
تریکودرما یکی از مشهورترین و موثرترین جنس های قارچی در زمینه کنترل بیولوژیک بیماری های گیاهی به شمار می رود، جدایه های متعلق به آن، با مکانیسم های مختلف نظیر، آنتی بیوز، پارازیتیسم و رقابت، پاتوژن های گیاهی را کنترل می کنند. به دلیل اهمیت این قارچ در کشاورزی و کمبود اطلاعات در زمینه اکولوژی و دینامیک جمعیت در زیستگاه های طبیعی کشور، در این تحقیق تغییرات جمعیت جدایه های تریکودرما در اراضی شالیزاری، کلزا، جنگل و زمین کشت نشده مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با عوامل زنده (رقابت میکروبی) و غیر زنده (رطوبت، ph، ec، میزان ماده آلی خاک و نیز میزان بارش و درجه حرارت) تعیین شد. جمعیت جدایه های تریکودرما در خاک اراضی مورد مطالعه در محدوده 101 × 1/1 -103 × 7/2 پرگنه در هر گرم خاک خشک و در اندام هوایی برنج 101 ×4/0 - 101 × 1 پرگنه در هر گرم وزن گیاه متغیر بودند. جمعیت قارچ کل در محدوده 103× 1/1 - 104× 6/4 پرگنه در هر گرم خاک خشک و جمعیت باکتری کل نیز در محدوده 104× 2/2 - 105× 5/0 پرگنه در هر گرم خاک خشک در خاک اراضی مورد مطالعه محاسبه شد. به طور کلی جمعیت تریکودرما در خاک جنگل بیش تر از خاک اراضی دیگر بود. پیک جمعیتی تریکودرما در اراضی شالیزاری با اراضی غیر شالیزاری متفاوت بوده به طوری که پیک جمعیتی این قارچ در اراضی شالیزاری در پاییز و اواسط فصل زراعی و در اراضی غیر شالیزاری در زمستان بود. محاسبه همبستگی بین متغیرها با جمعیت تریکودرما موجود در خاک نشان داد که همبستگی مثبتی بین مقدار جمعیت تریکودرما با ماده آلی در سطح احتمال یک درصد و با رطوبت در سطح احتمال پنج درصد وجود داشت. همچنین نتایج همبستگی بین جمعیت تریکودرمای موجود در فیلوسفر با عوامل محیطی نیز نشان داد که میزان بارش همبستگی منفی در سطح احتمال یک درصد با جمعیت تریکودرما داشت.