در کشور ما به دلایل متعددی این ذهنیت و نگرش در بین مسئولین و مدیران ایجاد شده که درس تربیت بدنی و ورزش صرفا جنبه سرگرم نمودن دانش آموزان و پرکردن برنامه های درسی را بر عهده دارد و نمره این درس بر اساس باورها باید متأثر از نمرات سایر دروس و حتی المقدور نمره بالایی باشد با توجه به اینکه مدیران یکی از ارکان اصلی تعلیم و تربیت هستند که بایستی در تمام مراحل درصدد رفع مسائل و مشکلات ورزش مدارس برنامه ریزی و تلاش نمایند و از آنجا که دیدگاه و نگرش مسئولین مدرسه از جمله مدیر و معاونین نسبت به درس تربیت بدنی می تواند تأثیر عمده ای در به ثمررسیدن برنامه های درسی تربیت بدنی مدارس و رفع نیازهای جسمانی دانش آموزان داشته باشد به همین منظور در این تحقیق محقق بر آن شد تا با بررسی و مقایسه نگرش مدیران زن و مرد نسبت به درس تربیت بدنی در مدارس ابتدایی و متوسطه شهرستان رزن به این امر مهم بپردازد در این تحقیق 273 نفر از مدیران و معاونین آموزشگاههای ابتدایی و متوسطه که شامل 152 مرد و 121 زن بودند به پرسشنامه نگرش به درس تربیت بدنی پاسخ دادند. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها سئوالات و حیطه های مختلف مورد تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی قرار گرفت از آزمون t مستقل جهت بررسی تفاوت بین مدیران زن و مرد از نظر نگرش کلی از آزمون یومن ویتنی جهت مقایسه نمرات میانگین مدیران زن و مرد در حیطه های مختلف نگرش به درس تربیت بدنی استفاده شد. از 12 فرضیه عنوان شده بین نگرش مدیران زن و مرد در خصوص اهمیت شرکت در فعالیتهای ورزشی و تدوین کتب درسی و کافی بودن ساعات درس تربیت بدنی تفاوت معنی داری مشاهده شد و در سایر موارد که شامل 9 فرضیه بود تفاوت معنی داری وجود نداشت. امید است با توجه به اینکه داشتن مدرسه زندگی و با نشاط از هم برنامه های مدیران می باشد این عزیزان بیش از پیش به درس تربیت بدنی در مدارس اهمیت قائل شوند