انسان بالضروره موجودی اجتماعی است و در این راستا به دنبال برنامه ای است تا بتواند به بهترین نحو در اجتماع ظاهر شده و زندگی کند.این برنامه را باید در منابع دینی جستجو کرد؛ چرا که زندگی صحیح بر پایه دین شکل می گیرد. یکی از منابع و میراث های گرانبها برای یافتن راهکارهای صحیح زندگی در اجتماع، کتاب شریف نهج البلاغه است. نهج البلاغه دریایی است بی پایان، که موضوعات مختلف در آن بیان شده است. مولای متقیان علی علیه السلام بیانات فراوانی نیز پیرامون مسائل اخلاقی و بویژه اخلاق در اجتماع دارند. در این پایان نامه برآن شدیم تا گوشه هایی از دستورات حضرت را در این باره مورد بررسی قرار دهیم. برای رسیدن به این منظور به تناسب بحث، در فصل اول از بخش اول مفاهیم اخلاق، اجتماع و اخلاق اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرد و تفاوت اخلاق با واژه های تربیت، آداب و حقوق نیز بیان می شود. پس از آنکه مولفه های اخلاق اجتماعی روشن شد، درفصل دوم از این بخش اهم آنها در چهار موضوع خانواده، تعلیم و تربیت، اقتصاد و سیاست مورد بررسی قرار می گیرد و نظرات دانشمندان دراین باره بیان می شود. در بخش دوم به سراغ نهج البلاغه می رویم و بیانات حضرت را پیرامون موضوعات ذکر شده، در حد امکان می آوریم. در مجموع روشن می گردد که در نهج البلاغه شریف تا چه اندازه به اخلاق اجتماعی اهمیت داده شده است و آن حضرت تا چه اندازه به این مهم پرداخته است.