هدف این تحقیق آن بود که از دیدگاه نوجوانان، نقش نهادهای اجتماعی¬ای چون خانواده، مدرسه، گروه¬¬های همسالان و رسانه¬های جمعی در جامعه¬پذیری جنسی بررسی شود. از این رو ضمن مروری بر فضای مفهومی و نظریه¬های موجود با توجه به دیدگاه¬های جورج هربرت مید، چالرز هورتون کولی، تالکوت پارسنز، گی روشه، دیوید رایزمن، دنیس مک کوایل و رابرت مرتن، این مطالعه به روش کیفی، با استفاده از تکنیک مصاحبه، بر روی 15 نفر از نوجوانان دختر 15- 18 سال شهر رشت انجام گرفته است. مصاحبه¬¬شوندگان به صورت نمونه¬گیری گلوله برفی انتخاب شدند. پس از اتمام مصاحبه¬ها، داده¬ها به صورت متن پیاده، تقلیل و دسته¬بندی شدند، سپس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که گروه¬های همسالان و رسانه¬های جمعی نقش بسیار بالایی در جامعه¬پذیری جنسی نوجوانان دارند. در مقابل، نقش دو نهاد خانواده و مدرسه بسیار کمتر بوده است. در نهاد خانواده ارائه¬ی اطلاعات در مورد امور جنسی از سوی والدین تابو محسوب می¬شود و فقط اطلاعاتی که با تابوهای کمتر همراه است، نظیر بلوغ دختران، ارزش¬ها و هنجارهایی درباره¬ی خویشتنداری جنسی از سوی مادر به نوجوانان منتقل شده است. خواهر و بستگان اطلاعاتی را ارائه کرده¬اند که با تابوهای بیشتر جنسی همراه بوده است. مربیان مدرسه نیز به دلیل همین تابو فقط اطلاعات سطحی را در زمینه¬های بلوغ دختران، بهداشت مربوط به آن و بیماری مقاربتی¬ای چون ایدز در اختیار نوجوانان قرار داده¬اند. خانواده و مربیان مدرسه سواد و مهارت کافی را در انتقال دانش جنسی ندارند. گروه¬های همسالان و رسانه¬های جمعی هرچند سهم بسزایی در افزایش آگاهی جنسی نوجوانان و یاری رساندن به دو نهاد خانواده و مدرسه داشته¬اند، ولی جامعه¬پذیری جنسی صورت گرفته از سوی گروه¬های همسالان تا حدودی غیرعلمی و نامعتبر بوده است. همچنین رسانه¬های جمعی به خصوص رسانه¬های دیداری و شنیداری در مواردی سبب تحریک و انتقال ارزش¬ها و الگوهایی شده¬اند که می¬تواند با آنچه در خانواده و مدرسه به آن، بها داده می¬شود، متفاوت باشد.