هدف پژوهش ، بررسی قدرت و ابعاد آن در گزیده ای از داستان های کوتاه روزگاران مالگودی (1982)اثر آر. کی. نارایان می باشد. بدین منظور، نظریات میشل فوکو در باب قدرت، استیلا، مقاومت در برابر قدرت و حدود و محدودیت های آن در داستان های زیر مطالعه می شود: کلام دکتر، هدیه ی دربان، سگ کور، کمک پدر، ماهی چهل و چهار، بردگی آرزومندانه، دوست لیلا، مادر و پسر، سلوی و مقبره شهید. پژوهش حاضر به ارتباط این داستان ها با یکدیگر و نقش هر کدام در ایجاد فضای قدرت و قالب های آن می پردازد. میشل فوکو (1984-1926)، فیلسوف برجسته فرانسوی است که تحقیقات وی نقطه عطفی در بررسی و بازبینی جوامع و ساختارهای آن به حساب می آید. از این رو بحث در باب قدرت محوری ترین موضوع آثار وی می باشد . این پژوهش سعی بر آن دارد که جریان و روند رشد قدرت و استیلای آن را با بررسی حالت شخصیت ها، گفتگوی میان آنها، کنش و تعامل بین انسان ها در جامعه هندی به تصویر بکشد. داستان های کوتاه نارایان مجالی است برای نشان دادن شبکه ای از ارتباط آدمیان بر پایه رابطه میان صاحبان قدرت و آماج آن. در این آثار قدرت بر هر رابطه ای سایه افکنده است، از رابطه میان اعضای یک خانواده تا روابط میان پزشک و بیمار، ارباب و رعیت، معلم و شاگرد، و نیز تقابل فرد برخوردار از دانش و آنکه از آن بی نصیب است.