هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی در آب و خشکی بر سطوح سروتونین سرم مردان غیرورزشکار بود. تعداد 26 نفر از دانشجویان پسر غیروزرشکار ساکن خوابگاه¬ های دانشگاه یزد با دامنه سنی 22-19 سال, به صورت تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. تمامی آزمودنی ها پس از اعلام آمادگی، فرم رضایت نامه شرکت در تحقیق را تکمیل و امضا نمودند، سپس نمونه تحقیق بطور تصادفی در دو گروه تمرین در آب (13 نفر) و تمرین در خشکی (13 نفر) قرار گرفتند. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش¬آزمون و پس¬آزمون بود. پروتکل تمرین شامل 8 هفته تمرین منتخب هوازی، 3جلسه در هفته به صورت یک روز در میان بود، بطوری که تمرینات از مدت زمان 30دقیقه در هفته اول شروع و به مدت زمان 57دقیقه در آخرین جلسه تمرین رسید. تمرین درآب نیز 8هفته 3جلسه در هفته بود. به منظور اندازه¬گیری سطوح سروتونین، قبل و بعد از تمرین نمونه خونی از آزمودنی¬ها گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان داد که بین نمرات پیش¬آزمون و پس¬آزمون برای گروه تمرین در آب تفاوت معنادار وجود دارد (05/0p?)، و بین نمرات پیش¬آزمون و پس¬آزمون برای گروه تمرین در خشکی تفاوت معنادار وجود داشت(05/0p?). همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس برای مقایسه اثر تمرین در آب و تمرین در خشکی، تفاوت معناداری را نشان نداد (05/0p›). یافته¬های تحقیق نشان می¬دهد هر چند سروتونین سرم مردان غیرورزشکار با تمرین در آب و تمرین درخشکی افزایش می¬یابد ولی بین تمرین هوازی در آب و خشکی تفاوتی در سطوح سروتونین سرم مردان غیرورزشکار مشاهده نشد. واژه های کلیدی: تمرین هوازی، سروتونین، مردان غیرورزشکار،تمرین در آب