چابکی سازمانی یکی از پارادایم های نوین در زمینه مدیریت سازمان ها است که برای بهره مندی از تغییرات محیطی و برآورده کردن نیازهای مشتریان ارائه شده است. چابکی را می توان به صورت هم راستایی نزدیک سازمان با نیازهای متغیر کاری در جهت کسب مزیت رقابتی عنوان نمود. یکی از عوامل متعددی که بر چابکی سازمان ها تأثیر می گذارد، به کارگیری فن آوری اطلاعات است. به کارگیری فن¬آوری اطلاعات تحول گسترده¬ای را در تسهیل روند امور اداری، افزایش بازده نیروی انسانی، افزایش تنوع محصولات و یا خدمات و بهبود کیفیت و جلب رضایت مشتریان در سازمان¬ها به دنبال داشته است. امروزه با رشد فن آوری اطلاعات و فراگیر شدن اینترنت، اینترانت و ...، کسب وکار مجازی افزایش یافته است. این پژوهش به دنبال بررسی رابطه بین ضریب نفوذ فن آوری اطلاعات و چابکی سازمانی است. از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بوده و از ابزار پرسشنامه بسته، جهت بررسی متغیرها استفاده نموده است. جامعه آماری این مطالعه، شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1392 بود. در این تحقیق، بر اساس مطالعات انجام گرفته برای سنجش ضریب نفوذ فن آوری اطلاعات از مدل پذیرش فن آوری دیویس و برای سنجش چابکی سازمانی از مدل چابکی شریفی و ژانگ استفاده شد. در پژوهش حاضر، پس از بررسی های صورت گرفته برای تجزیه و تحلیل داده¬های پرسشنامه و آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده¬ها حاکی از آن است که مدل تلفیقی پذیرش فن¬آوری و مدل چابکی سازمانی، مدل نظری قوی برای پیش بینی چابکی سازمانی است و نگرش نسبت به استفاده بیشترین تاثیر را بر چابکی سازمانی دارد. همچنین نتایج حاصله روابط مفروض بین متغیرهای فن آوری اطلاعات و چابکی سازمانی را مورد تأیید قرار دادند. در نهایت پیشنهادهایی به مدیران شرکت های پذیرفته شده در بورس جهت افزایش چابکی سازمانی ارائه شد.