نام پژوهشگر: رعنا لطفی

استفاده توام از کیتوسان و اسید سالسیلیک در افزایش مقاومت گیاه کلزا نسبت به شته ی مومی کلم یا شته ی کلزا
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان - دانشکده کشاورزی زنجان 1392
  رعنا لطفی   لطفعلی دولتی

در این پژوهش اثر توام سالیسیلیک اسید و کیتوسان در مقاومت گیاه کلزا (رقم اکاپی) در برابر شته مومی کلم در شرایط گلخانه و همچنین اثر بر صفات رشدی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در 15 تکرار انجام شد. محلولپاشی گیاهان با سالیسیلیک اسید در غلظتهای 50 و 100 میکرومولار و کیتوسان در غلظت های 400، 500 و 600 میلی گرم بر لیتر به تعداد 2 بار و به فاصله 10 روز انجام شد. در طول دوره تیمار گیاهان، پارامترهای طول دوره پوست اندازی، تعداد پوره، طول دوره تولیدمثل، طول دوره پس از تولیدمثل ارزیابی شدند و همچنین، در پایان دوره تیمار اندام هوایی گیاه و ریشه ها برداشت شده و طول ریشه و وزن خشک ریشه و وزن خشک ساقه پس از فرار گرفتن در آون 72 درجه به مدت 72 ساعت اندازه گیری شدند. محاسبات آماری به وسیله نرم افزار spss و جدول آنالیز واریانس و آزمون توکی انجام گرفت. نتایج نشان داد که غلظت 50 میکرومولار سالیسیلیک اسید دارای بیشترین طول دوره پوست اندازی و طول دوره پس از تولیدمثل و همچنین کمترین تعداد پوره و طول دوره تولیدمثل است. در تیمار کیتوسان نیز، غلظت 500 میلی گرم بر لیتر بیشترین طول دوره پوست اندازی و طول دوره پس از تولیدمثل و غلظت 400 میلی گرم بر لیتر دارای تعداد پوره و طول دوره تولیدمثل کمتر بود. در تیمار های مختلط هم غلظت 400×100 بیشترین طول دوره پوست اندازی و طول دوره پس از تولیدمثل و غلظت 500×50 کمترین تعداد پوره و نیز غلظت 400×50 کمترین طول دوره تولیدمثل را به خود اختصاص دادند. در صفات مربوط به پارامترهای رشدی نیز کاربرد سالیسیلیک اسید و کیتوسان افزایش معنی داری به جز کیتوسان 400 میلی گرم بر لیتر نسبت به تیمار شاهد داشته اند. در تیمار های مختلط نیز در بعضی از غلظت ها کاهش اندازه صفات را نسبت به تیمار شاهد مشاهده کردیم.