حمل¬ونقل شهری فصل مشترک توسعه انسانی و محیط است که به حرکت رو¬ به جلو در یک مسیر متوازن نیاز دارد. بروز و یا تشدید برخی اثرات منفی و زیانبار در این حوزه جای هیچ شکی برای ضرورت حمل¬ونقل پایدار نمی گذارد. کلان¬شهر رشت با رشد سالانه 1.9 درصدی جمعیت به عنوان یکی از مهم¬ترین شهرهای شمالی کشور، امروزه با حجم ترافیکی بسیار شدیدی مواجه است. برای برنامه¬ریزی بهتر در مبحث حمل¬ونقل پایدار لازم است ابتدا وضعیت پایداری یا ناپایداری سیستم-های حمل¬ونقل موجود یا برنامه¬ریزی شده ارزیابی شود. از این¬رو در این پژوهش از طریق گفتگو با متخصصین و مرور ادبیات،20معیار مهم پایداری و 5 سیستم حمل¬ونقل شهری از میان سیستم¬های موجود و برنامه¬ریزی شده آتی برای شهر رشت انتخاب شدند. سپس با توزیع پرسشنامه میان تصمیم¬گیران شهری و به کمک روشfuzzy topsis- از روش-های mcdm در شرایط مبهم و ناکافی بودن اطلاعات- قطار شهری و پس از آن دوچرخه به عنوان پایدارترین سیستم¬های حمل¬ونقل شهری برای شهر رشت تعیین شدند. در نهایت برای نشان دادن تاثیر وزن معیارها بر فرآیند تصمیم¬گیری، تحلیل حساسیت انجام گرفته است.