پایدارسازی شیب¬های خاکی و پیشنهاد راهکارهای گوناگون، یکی از مسائل مطرح و مهم در مهندسی ژئوتکنیک است. استفاده از روش¬های عددی و تحلیلی در پایدارسازیِ شیب¬های خاکی به کمکِ شمع، از روش¬های متداولی است که توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بهینه¬یابی مکان شمع به منظور پایدارسازی شیب¬های خاکی با استفاده از روش¬های عددی و تحلیلی توسط محققین مختلف، منجر به نتایج متعددی شده است که این سوال را در ذهن طراح مطرح می¬کند که بهترین مکانِ واقعی برای نصب شمع کجاست؟ به نظر می¬رسد که جایِ مطالعات آزمایشگاهی برای این منظور خالی است که در این تحقیق به آن پرداخته می¬شود. مطالعات آزمایشگاهیِ انجام شده در این تحقیق قادر است که گرهِ ایجاد شده در نتایج مختلف و گاه متضاد تحلیل¬های عددی را برای یافتن مکانِ بهینه شمع باز کند. مطالعهِ آزمایشگاهی مذکور، برای شیب خاکیِ ماسه¬ای انجام شده است که توسط بارش اشباع می¬گردد و پس از اشباع شدن تحت بارگذاری قرار می گیرد. با قرار دادن شمع در مکان¬های مختلف و اشباع کردن شیب خاکی توسط بارش و بارگذاری آن ها، نتایج قابل توجه و معقولی بدست آمده است که می¬تواند راهگشای مناسبی برای طراحان باشد. تمام مدل¬های آزمایشگاهیِ انجام شده، توسط روش-های تعادل حدی و اجزاء محدود نیز مدل¬سازی و مقایسه شده¬اند که تطابق خوبی با یکدیگر دارند.