حفظ تعادل برای اجرای موفقیت آمیز بسیاری از فعالیت های روزمره ما حیاتی است. از طرفی کودکان اتیسم به دلایل بالینی ناشی از اختلال طیف اتیسم، تعادل ضعیفی دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر مداخله تمرینات تعادلی پیشرونده همچنین نقش اطلاعات حسی در کنترل وضعیت قامت کودکان سالم و اتیسم است. مطالعه حاضر از جمله تحقیقات مقطعی- مقایسه ای است و آزمودنی های آن را 20 کودک اتیسم و 20 کودک سالم که بترتیب در دو گروه تمرینی و کنترل مورد مطالعه قرار گرفته اند. پارامترهای مرکز فشار هر آزمودنی پس از مداخله تمرینات تعادلی طی 3 کوشش 30 ثانیه ای در چهار شرایط مختلف حسی (چشم باز/سطح سخت، چشم باز/سطح نرم، چشم بسته/سطح سخت و چشم بسته/ سطح نرم) در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از فورس پلت فورم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرنوف و برابری واریانس ها با آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری، تفاوت معنی داری بین کودکان سالم و کودکان اتیسم در همه شرایط مشاهده شد. بهبودی پس از مداخله تمرین صورت گرفته و همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی منجر به افزایش نوسان در دو گروه شد که این افزایش در کودکان اتیسم نسبت به کودکان سالم بیشتر بود. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل وضعیت قامت است و از آنجایی که کودکان اتیسم بدلیل اختلال تأخیر رشدی و یا مشکلاتی در ساختار اعصاب مرکزی، نوسانات وضعیتی بیشتری دارند. بنابراین تمرینات تعادلی پیشرونده می توانند باعث بهبود این نوسانات گردد.