آلاییدن نانولوله های کربنی، با مواد مختلف به منظور اصلاح و بهبود خواص فیزیکی آنها منجر به تولید نانوکامپوزیت های می-شود که ویژگی های مناسب کاربرد مورد نظر را دارند. امروزه ساخت کامپوزیت های بر پایه نانولوله کربن به منظور دستکاری و بهبود خواص آنها توجه گسترده ای را به خود اختصاص داده است. از آنجاییکه خواص نانولوله ها در دو جهت محوری و شعاعی بسیار با هم تفاوت دارند. یک آرایش هم جهت و به صف در آمده از نانولوله ها، می تواند خواص آنها را در یک جهت خاص به شدت تقویت کند. در این رساله ما ابتدا نانوذرات اکسیدآهن با استفاده از روش همرسوبی در سه دمای مختلف تولید نمودیم. میزان جذب مایکروویو این نانوذرات را به دست آوردیم و دمای بهینه سنتز برای دست یابی به بالاترین قابلیت جذب را برای نانوذرات اکسید آهن تعیین کردیم. سپس نانوذرات اکسید آهن را در این دمای بهینه به روش همرسوبی بر روی دیواره نانولوله های کربنی چنددیواره عامل دار نشاندیم. نانولوله های آلاییده به نانوذرات مغناطیسی را در زمینه اپوکسی رزین، در حضور یک میدان مغناطیسی نسبتاً ضعیف، هم جهت نمودیم و قابلیت جذب مایکروویو نانولوله های آلاییده را در دو جهت شعاعی و محوری آن اندازه گیری نمودیم. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که توانایی جذب نانولوله ها در جهت محوری به مراتب بیشتر از جهت شعاعی آنهاست. در ادامه این کار، نانولوله های کربنی آلاییده شده با نانوذرات اکسید آهن با یک پوشش دی الکتریک با ضخامت های مختلف پوشاندیم. قابلیت جذب کامپوزیت تولید شده به علت اتلافی که در نتیجه جذب میدان-های الکتریکی موج فرودی توسط بارهای قطبشی موجود در فصل مشترک دی الکتریک-پارامغناطیس رخ داده بوده است، نسبت به نمونه فاقد پوشش افزایش چشمگیری داشته است. ما روش دیگری را نیز برای جهت دهی نانولوله ها به کار بردیم. در این روش، ما نانولوله های آلاییده به نانوذرات اکسیدآهن را با استفاده از روش افشانه داغ در حضور یک میدان مغناطیسی، لایه نشانی نمودیم. نمودارهای گذردهی نوری فیلم ها نشان داد که شفافیت فیلم نانولوله جهت دار نسبت به فیلم تهیه شده از آرایش بی نظم نانولوله ها تقریباً به اندازه 30% افزایش داشته است. اما هیچ بهبودی در جذب مایکروویو فیلم نانولوله های جهت دار مشاهده نشده است.