شهرها به عنوان پدیده های پیچیده و پویا هستند که همواره دچار تحولات کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می شوند و به دلیل رشد روزافزون جمعیت و پیشرفت تکنولوژی همواره با چالش های جدیدی رو به رو هستند. منطقه مورد مطالعه که قسمت غرب مازندران را شامل می شود دارای شرایط خاصی است که می توان آن را به صورت منطقه شهری چند هسته ای مطالعه کرد. هدف از این تحقیق بررسی چالش ها و ارائه راه کارهایی برای توسعه منطقه شهری در این بخش از کشور است. با توجه به اینکه فرایند توسعه منطقه شهری یک مقوله چند وجهی است برای رسیدن به نقطه ای قابل قبول باید چالش های موجود در منطقه را بررسی کرد و نقاط قوت و ضعف(عوامل داخلی) و فرصت ها و تهدیدها(عوامل خارجی) را در منطقه به خوبی شناخت تا بتوان راه کاری برای توسعه پایدار و منسجم در منطقه پیشنهاد نمود. به این منظور از مدل دلفی، تکنیک swotوqspm استفاده گردید. و از نظریات نخبگان مسئول در امور منطقه یاری گرفته شد تا به فرضیات پاسخ داده و راه کارهایی قابل قبول ارائه گردد. با توجه به نتایج حاصل از بررسی چالش های منطقه و راه کارهای به دست آمده از مدلهای دلفی و سوات و qspm ضمن تائید فرضیه اول، رتبه های نهایی، این فرض را که مدیریت یکپارچه می تواند در بهبود عملکرد منطقه موفق عمل نماید، تائید می نماید. راهبردهای wo1 , so1 در بین راهبردهای پیشنهادی در بخش خود دارای بیشترین امتیاز جذابیت گشته و تائیدی بر فرضیه دوم هستند. این تحقیق عمده ترین مشکلات مدیریت سرزمینی منطقه در راستای ایفای نقش و کارکرد شهرهای منطقه را در عملکردهای نامنسجم و بخشی دانسته و راهکار لازم برای رفع مشکلات و محدودیت های منطقه به منظور ارتقاء نقش کارکردی اقتصادی، اجتماعی منطقه را در برقراری مدیریت یکپارچه می داند. و در نهایت در این پایان نامه بیان شده که بهتر است برای جلوگیری از کلان شهر شدن مناطق و پیچیده شدن مشکلات و سخت شدن مدیریت آنها شهر های کوچک نزدیک و در ارتباط با هم به شکل منطقه شهری چند هسته ای دیده شوند و مدیریت گردند.