هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان نوروفیدبک بر شدت علائم و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وزوزگوش مراجعه کننده به کلینیک های گوش و حلق و بینی در شهر اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. بیماران توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده می شدند. 10 بیمار شرکت کننده در این پژوهش به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (5 نفر در گروه آزمایش و 5 نفر در گروه کنترل) قرار گرفتند. همه ی افراد شرکت کننده در پژوهش به پرسشنامه های شدت وزوزگوش و کیفیت زندگی پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 15 جلسه تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفتند و سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری سه ماهه، هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری یومان ویتنی در نرم افزار spss نسخه نوزدهم مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، نوروفیدبک به طور معنی داری شدت علائم وزوزگوش افراد گروه آزمایش را کاهش (61/2- =z، 0=u و 009/0 p<) و کیفیت زندگی آنها را افزایش (62/2- =z، 0=u و 009/0 p<) داده است. این یافته ها نشان می دهد که درمان نوروفیدبک می تواند به عنوان یک مداخله انتخابی و مکمل درمان های پزشکی-دارویی و درمان های روان شناختی برای بیماران داری وزوزگوش مفید باشد.