هدف از این پژوهش آسیب شناسی وضعیت نظام برنامه ریزی جانشین پروری در سازمان آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری آن کلیه مدیران مدارس دولتی دخترانه شهر تهران در مقطع ابتدایی بود که از نظر آموزش و پرورش موفق ارزیابی شده بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، نمونه ای با حجم 40 نفر از مدیران موفق مدارس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه32 سوالی سلطانی (1390) براساس مدل کیم بود که میزان پایایی آن با فرمول آلفای کرونباخ 85% محاسبه شد. داده ها با نرم افزار spss و با روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل فراوانی، میانگین، آزمون کلموگروف اسمیرونوف، آزمونt تک گروهی، آزمون فریدمن و آزمونt وابسته تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد میان وضعیت موجود با مطلوب نظام برنامه ریزی جانشین پروری در سازمان آموزش و پرورش تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین هر چهار مولفه مدل کیم( تعیین خط مشی برنامه ریزی جانشین پروری، ارزیابی داوطلب ها، پرورش داوطلب ها و ارزیابی اثربخشی نظام برنامه ریزی جانشین پروری) از وضعیت نامطلوبی در این سازمان برخوردار بوده اند. از یافته های دیگر پژوهش این است که مولفه ارزیابی داوطلب ها در هر دو وضعیت موجود و مطلوب به عنوان مهم ترین مولفه شناخته شد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت اجرای نظام برنامه ریزی جانشین پروری به دلیل آسیب های موجود در سازمان آموزش و پرورش ضروری می باشد.