شهرها به جهت برخورداری از تزاید جمعیت و تاثیرات متقابل فضایی و روابط عملکردی همواره تغییرات و دگرگونی عمیقی را بر نواحی پیرامون خود بخصوص روستاها تحمیل می کنند یکی از این تغییرات گذران کوتاه و میان مدت اوقات فراغت در فضاهای روستایی و پیرامون شهرها که منجر به ساخت وگسترش خانه های دوم است.این عامل سبب ایجاد آثار عمیق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و زیست محیطی در روستاها گردیده است که شهرگرایی روستائیان یکی از آثارآن است روستاهای بخش رودهن در 42 کیلومتری شمال شرقی کلانشهر تهران روستاهایی هستند که طی سالهای اخیر مخصوصاً به دلیل رشد و توسعة بی رویة تهران و آلودگیهای زیست محیطی آن فعالیت های گردشگری در آن به شدت گسترش یافته و در همین راستا شکل گیری و رشد خانه های دوم را درپی داشته است امروزه این روستاها به دلیل رشد وگسترش خانه های دوم و گردشگری غیرمسئولانه مورد تهدید قرار گرفته است. شکل گیری خانه های دوم از یک سو باعث آسیب رساندن به باغات و اراضی کشاورزی و از سوی دیگرگسترش خانه های دوم که اغلب متعلق به ساکنین غیربومی می باشند باعث درآمدزایی، ایجاد فرصت های شغلی،رونق اقتصادی در این روستا شده است احداث خانه های دوم برای ساکنین شهری درمناطق روستائیان همراه با تغییر کاربری اراضی کشاورزی بر شیوه ی تولیدی روستا تاثیر می گذارد و روستایی را برای تامین درآمد و معاش روزانه خود به فعالیت های غیر کشاورزی سوق می دهد و زمینه ی گرایش به فرهنگ مصرف شهری را فراهم می سازد و روستا و روستایی را روز به روز در فرهنگ شهری هضم می نماید روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. حجم نمونه 240 نفر است که بصورت تصادفی از بین ساکنین بومی روستاها(اعم از مرد و زن)در تمام گروه های سنی انتخاب شده اند ساکن در پنج روستا ازبین 18 روستای بخش رودهن با موقعیت های ( دشتی، کوهستانی و دره ای) که بیشترین تعداد خانه های دوم و دارای بیشترین آمار جمعیت ساکن بومی در آنها قرار دارد انتخاب شده¬اند. در این پژوهش، دو فرضیه مطرح شده است. بر اساس فرضیه ی کلی 1- گسترش خانه های دوم باعث افزایش شهر گرایی ساکنین روستاهای مورد مطالعه شده است. 2- رشد و توسعه خانه های دوم در روستاهای مورد مطالعه مو جب تضعیف فرهنگ بومی و محلی شده است..یافته های پژوهش بر حسب محاسبه ی ضریب همبستگی پیرسون مبین وجود رابطه ی معنادار بین گسترش خانه های دوم از یک طرف و شهرگرایی روستائیان و تضعیف فرهنگ بومی روستایی است ونتایج آزمون t هم نشان داد میزان شهرگرایی و تضعیف فرهنگ بومی روستایی در روستاهای ادغام شده در شهر نسب به روستاهای مستقل بیشتر است