هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی تاثیر استقرار مدیریت استراتژیک برند بر تبدیل جاذبه های گردشگری شهرستان دماوند به مقصد گردشگری است. در این تحقیق مدیریت استراتژیک برند با توجه به مدل ارائه شده توسط کلر (2003) بررسی شده است. برای بررسی تاثیر استقرار مدیریت استراتژیک برند بر تبدیل جاذبه های گردشگری شهرستان به مقصد گردشگری از یک متغیر میانجی به نام ارزش ویژه برند استفاده شده است. برای اندازه گیری ارزش ویژه برند، از یک مدل مفهومی با تلفیق مدل بری ( 2000) و مدل گونکنیک و گارتنر(2007)، استفاده شده است. در این مدل سه فاکتور تصویر برند، آگاهی از برند و مفهوم برند سازنده ارزش ویژه برند هستند. تحقیق حاضر از نظر دسته بندی تحقیقات بر اساس طرح تحقیق (روش گردآوری داده ها)، از نوع تحقیقات توصیفی و در زمره مطالعات موردی محسوب می شود. همچنین با توجه به تقسیم بندی تحقیقات از نظر هدف، تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات از جامعه مورد نظر پرسشنامه می باشد. در این تحقیق از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه اول برای اندازه گیری میزان استقرار مدیریت استراتژیک برند، میان مدیران، مسئولین و دست اندرکاران جاذبه های منتخب گردشگری شهرستان دماوند توزیع شده است. پرسشنامه دوم مربوط به اندازه گیری ارزش ویژه برند و بررسی قصد گردشگران از سفر به شهرستان دماوند می باشد که میان گردشگران ورودی به جاذبه های منتخب گردشگری شهرستان دماوند توزیع شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل اطلاعات، دو فرضیه از سه فرضیه این تحقیق رد شدند. این نتایج نشان دهنده ی این مطلب است که مدیریت استراتژیک برند تاثیری بر تبدیل جاذبه های گردشگری شهرستان دماوند به مقصد گردشگری ندارد.