در چند سال اخیر مدل های ارزش در معرض ریسک از اصلی ترین مدل های اندازه گیری ریسک خصوصاًریسک بازار محسوب می شوند و این در حالی است که با توجه به استفاده مدل های var از داده های تاریخی بر اساس آثار دوره قبل از بحران های مالی، نوسانات var در دوره بحران در اغلب موارد به طور صحیح مدل سازی نمی شود. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی عملکرد 4 مدل ارزش در معرض ریسک (var ساده،var ریسک متریک،garch(1,1)،gjr-garch) در اندازه گیری ریسک بازار در بورس اوراق بهادار تهران جهت دستیابی به قابل اتکاترین مدل تخمین برای شرایط خاص بحران مالی می باشد. بدین منظور از نوسانات دو شاخص کل و صنعت در بازه زمانی سال های 92-82 استفاده شده است. جهت استخراج نقاط بحرانی در بازه زمانی مذکور از رگرسیون تکه ای استفاده گردید که نتیجه حاصل نشان از 3 نقطه بحرانی داشت که 2 مورد مربوط به سال های 1388 و 1391، به علت جدید تر بودن از لحاظ زمانی انتخاب گردیدند. در هر دوره بحرانی از داده های حد فاصل بحران مورد نظر با بحران ماقبل آن، جهت تخمین مدل ها و ازداده های حد فاصل بحران مورد نظر با بحران بعد از آن، جهت اعتبار سنجی آنها استفاده گردید.اعتبارسنجی مدل ها در 3 سطح اطمینان 95% ،5/97%، 99% با استفاده از آزمون های کوپیک،کریستوفرسن و لوپز صورت گرفت.نتایج حاکی از آن است که مدل های به کار گرفته شده در این پژوهش به جز مدل ریسک متریک،از توانایی مطلوبی در پیش بینی ریسک بازار در دوره های بحران برخوردارند. همچنین نتایج حاصل از آزمون فرضیات فرعی تحقیق نشان می دهد که با افزایش سطح اطمینان مدل garch(1,1) عملکرد بهتری نسبت به مدل var ساده دارد.