به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی و کودهای بیولوژیک و آلی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه داروئی بابونه آلمانی (matricaria chamomilla .l ) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی سازمان جهاد کشاورزی جیرفت در سال 1389 با سه تکرار اجرا گردید تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی با سه سطح آبیاری پس از 40 (w1 شاهد)، 80 (w2 تنش ملایم) و 120 (w3 تنش شدید) میلیمتر تبخیر از طشتک تبخیر کلاس a و پنج تیمار کودی شاملf1 ( شاهد یا عدم کاربرد کود) f2 (کود زیستی نیتروکسین)f3 (کود زیستی فسفات بارور -2 )،f4 (کود زیستی بیوسولفور)وf5(کود گاوی) در کرت های فرعی بودند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل شاخص های کمی (تعداد ساقه اصلی، تعداد شاخه فرعی،ارتفاع بوته، تعداد کاپیتول در بوته، قطر کاپیتول، وزن خشک بوته،وزن گل تر ،وزن خشک، عملکرد کامازولن) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی بر تمام صفات کمی و کیفی در سطح 1%معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که آبیاری پس از 120 میلیمتر تبخیرعملکرد گل را در مقایسه با شاهد 1/25 درصد کاهش داد. اگرچه بیشترین عملکرد گل و اجزاء عملکرد(وزن خشک بوته، ارتفاع گیاه،تعداد شاخه اصلی و تعداد گل در بوته. تعداد شاخه فرعی) از تیمار شاهد w1 و کاربرد کود گاوی حاصل شد اما بهترین نتیجه بر عملکرد گل و اجزاء آن در تیمار تنش ملایم و تیمار کود گاوی حاصل گردید. بیشترین درصد اسانس و عملکرد اسانس در تیمار بیوسولفور و تنش متوسط (w2) مشاهده شد ( به ترتیب 85/0 درصد و 32/6 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین درصد کامازولن و عملکرد کامازولن در تنش متوسط و به ترتیب از تیمار کودی f2 و f4 حاصل گردید ( به ترتیب 45/6 درصد، 8/ 396 گرم در هکتار) این نشان می دهد که در شرایط تنش شدید کود دامی و در شرایط تنش ملایم کود زیستی بیوسولفور مناسبترین تیمار کودی در تولید بابونه بود.