دراین پژوهش تلاش شده است که میزان اثربخشی دوره¬های آموزشی کارکنان مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور کلیه کارکنان دفتراسنادپزشکی تامین اجتماعی شیراز به¬عنوان جامعه آماری انتخاب و تعداد 278 نفردر سال 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی بوده و از لحاظ نحوه گردآوری داده¬ها پیمایشی(به صورت پرسشنامه) است ابزار استفاده شده در این پژوهش ابزاری استاندارد است که در پژوهش¬های پیشین روایی و اعتبار آن سنجیده و مورد تایید قرار گرفته است. از پرسشنامه اثربخشی دوره¬های آموزشی مقیمی (1390)جهت جمع¬آوری داده¬ها استفاده شد. برای بررسی پایایی پرسشنامه فوق¬الذکر، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد؛ که ضریب اعتماد با روش آلفای کرونباخ (931/0) محاسبه شد. از شاخص¬های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد و نمودار؛ و روش¬های آمار استنباطی شامل، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون t گروه¬های مستقل جهت تحلیل داده¬ها استفاده شد. نتایج آماری نشان می¬دهد که سیاست¬ها و راهبردهای آموزشی، برنامه¬های آموزشی، کیفیت برنامه¬ریزی و اجرای آموزش، میزان انطباق با استانداردها بر اثربخشی دوره¬های آموزشی تاثیرگذار است. ولی وضعیت آموزش¬گیرنده و کیفیت آموزش بر اثربخشی دوره¬های آموزشی تاثیرگذار نیست. همچنین تفاوت معناداری بین جنسیت کارکنان و نظر آنان در مورد شاخص¬ها و معیارهای ارزیابی اثربخشی دوره¬های آموزشی مشاهده نشد. بین سابقه کارکنان، گروه سنی کارکنان و سطح تحصیلات کارکنان و نظر آنان در موردشاخص¬ها و معیارهای ارزیابی اثربخشی دوره¬های آموزشی تفاوت معناداری مشاهده شد.