چکیده: هم آمیختگی هنر و ادبیات در آثار بسیاری از شعرای فارسی زبان همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و جلوه های انواع هنر هر یک به فراخور علاقه و میزان آشنایی شاعران در آثارشان نمود یافته است. اشعار مولوی در این میان، انسجام بالایی را تقریباً با بسیاری از انواع هنرها در بر داشته، به نحوی که جلوه های هنری متعدد و متنوعی را می توان در عمده آثار وی، دیوان شمس و مثنوی معنوی یافت. بررسی این جلوه های هنری در شعر مولانا از این جهت حائز اهمیت است که تحقیقات صورت گرفته در این زمینه پژوهش هایی هستند پراکنده و نامنسجم که در خور عظمت سروده های مولانا نیستند. این تحقیق به شیوه ی کتابخانه ای و با بهره گیری از روش جمع¬آوری اطلاعات به صورت اسنادی_تاریخی و بررسی مدارک مکتوب، به بررسی جلوه های هنری در سروده های مولانا پرداخته است و در نهایت با بررسی انواع هنرها در شعر مولوی میزان بهره مندی شاعر از هر یک از هنرهای مختلف را تبیین کرده است. کلمات کلیدی: مولوی، اشعار مولانا، هنر زبانی، هنر موسیقی، هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی.