در این پژوهش به بررسی دراماتورژی در تئاتر می پردازیم و به مقایسه ی بین دراماتورژی در تئاتر ایران و تعاریفی که در خارج از کشور است می پردازیم. در طی این سال ها بر وظایف دراماتورژ در تئاتر افزوده شده،مدیر ادبی یا مشاور ادبی، انتخاب و آماده سازی متن نمایشنامه برای اجرا، مشاوره با کارگردان و بازیگران، تربیت تماشاگران، مترجم، اقتباس کننده نمایشنامه... امروزه در سازمانهای تئاتر و نمایشنامه نویسی، در کالج ها و دانشگاه ها، و پروژه های مرتبط با تئاتر، می توان شاهد حضور دراماتورژها بود. از مهمترین مسئولیت های دراماتورژها می توان به ایجاد ارتباط بین متن، بازیگران و مخاطبان، فراهم کردن فرصت هایی برای نمایشنامه نویسان، ایجاد زمینه تولید پروژه ها اشاره کرد.این پایان نامه سعی بر آن دارد تا با رسیدن به جوابی صحیح ، بتوانیم یاد بگیریم که چگونه دراماتورژی را در تئاترمان جا بیاندازیم و کلمه دراماتورژی را از یک واژه تشریفاتی و تزئینی در بروشورها برداشته و به بررسی این مسأله بپردازیم که دراماتورژی چه تفاوتی با اقتباس کردن و بازنویسی متن دارد و چطور در بعضی از گروه های تئاتری ما به اشتباه جا افتاده است که هر نوع دستکاری در متن را دراماتورژی می نامند.در این راستا با استفاده از روش های تحلیلی و توصیفی و مصاحبه نمونه هایی از دراماتورژی در تئاتر کشورمان را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و نشانه هائی از تعامل و همفکری نویسنده، کارگردان و دراماتورژ دیده می شود و اتفاق نظر بر سر وجود دراماتورژ در یک اجر برای بالا بردن کیفیت آثار.