الزامات رشد و توسعه اقتصادی همراه با توسعه تکنولوژی و فناوری در قرن 21 ایجاب میکند از دانش و آموخته های فارغ التحصیلان انبوه دانشگاهی در مسیری صحیح و علمی استفاده گردد. از طرفی برای همگام شدن با شرایط زیست در این دنیای پیچیده ناگزیر از استفاده از روش هایی است که با به کارگیری حداقل زمان حداکثر بهره دهی حاصل گردد؛ این مهم به دست نمی آید مگر آنکه در کنار دانشگاه ها و موسسات صنعتی و اقتصادی سازمان هایی ایجاد گردد که بسترساز بهره برداری از تحقیقات کاربردی باشد. مراکز رشد واحدهای فناوری (انکوباتورهای فناوری) از این دست سازمان ها می باشند. عملکرد این مراکز با تصوری که در ذهن افراد از دستگاه انکوباتور است مطابق و معادل می باشد؛ در حقیقت می توان اینگونه گفت که انکوباتور به دستگاهی گفته می شود که نوزادان نارس را در آن نگه می دارند و وجه تسمیه انکوباتور در پارکهای فناوری، چیزی مشابه به همین معناست، با این تفاوت که انکوباتور در پارکها، محلی برای نگهداری و پرورش اولیه شرکت های کوچک و نوپایی است که ایده هایی نو را به دنیا می آورند و نیاز به حمایت مالی و پشتیبانی علمی و خدماتی دارند. "مرکز رشد کشاورزی و علوم زیستی " دارای فضاهایی با عملکرد نزدیک به اداری می باشد و علاوه بر امکانات سایر مراکز رشد امکانات گلخانه ای، زمین های زراعی، تامین آب آبیاری و آزمایشگاه های تخصصی را نیز به مشتریان خود ارائه می دهند. از طرفی مرکز رشد کشاورزی می بایست در جهت نشان دادن عملکرد داخلی در نمود بیرونی و رواج فرهنگ حفظ محیط زیست و حرکت در راستای بهبود آن، حضور پررنگ تری از طبیعت را نشان دهد و به گونه ای عمل نمایدکه بنا با محیط بصورت یکپارچه در کنار هم قرار گیرند و مخرب محیط نباشد چراکه با برقراری این نوع ارتباط با محیط، علاوه بر کیفیت بخشی به فضاها می توان بسیاری از تنش ها و مشکلات روانی محیط کار را برطرف نمود و این خود به پرورش خلاقیت و ایده پردازی مخاطبان نیز کمک میکند. به همین جهت این پایان نامه تحت عنوان «طراحی مرکز رشد کشاورزی و علوم زیستی»: الف- تلاشی است در جهت شناخت و دستیابی به اصول معماری احیاءکننده در طراحی فضایی، برای ایجاد تاثیر مثبت محیطی و مطرح کردن طبیعت به عنوان یک معیار برای ارزیابی عملکرد ساختمان. ب- تمرینی است در به کار بستن این اصول در یک سایت واقعی، واقع در سایت پارک علم و فناوری یزد. در این رساله سعی شده اکثر منابع موجود و در دسترس و سایت های اینترنتی مربوط به موضوع مطالعه شود و بوسیله مکاتبات با صاحب نظران، گشایشی در موضوع ایجاد شود و در حد کوشش دیدگاه های مختلف مد نظر قرار گیرد تا مقدمه ای بر طراحی هدفمند و درست باشد، لذا رساله حاضر سعی دارد لزوم توجه به بعد پایداری محیط زیست به واسطه ایجاد معماری احیاءکننده را به عنوان هشداری برای عموم عنوان کند و امید است که در آینده به عنوان منبع در این زمینه قرار گیرد.