کلید واژه ها: ویسکوزیته ذاتی - پلیمر پلی اتیلن گلیکول(peg )- فاکتور انبساط- گلوتامین- پارامتر بر هم کنش چکیده : سیستم های دوفازی آبی(atps ) یکی از بهترین روش ها برای جداسازی و خالص سازی مواد بیولوژیک مانند آمینو اسیدها وپروتئین ها می باشد. اکثرأ پلیمر به کار رفته در سیستم های دو فازی آبی، پلیمر پلی اتیلن گلیکول می باشد. بنابراین مطالعه محلول های آبی پلیمر پلی اتیلن گلیکول در حضور آمینو اسیدها برای درک رفتار(atps ) بسیار سودمند می باشد. یکی از روش های مطالعه این سیستم ها استفاده از روش ویسکومتری می باشد. وقتی پلیمری در حلالی حل می شود مولکولهای پلیمر یک پیچه کروی تشکیل می دهد. حجم هیدرودینامیکی این پیچه ها وابسته به جرم مولکولی پلیمر و بر هم کنش پلیمر با حلال است. بر هم کنش ترمودینامیکی حلال – پلیمر به ساختار مولکول پلیمر، کیفیت حلال، غلظت پلیمرو دمای محلول بستگی دارد. حجم هیدرودینامیکی پلیمر در ارتباط نزدیک با ویسکوزیته ذاتی پلیمر است. در این کار، ویسکوزیته ذاتی محلول های پلی اتیلن گلیکول در حلال آب و محلول های آبی l گلوتامین با غلظت های 3و5و8 گرم برلیتردر دماهای 15/313-15/288 کلوین محاسبه شد. از داده های ویسکوزیته ذاتی، فاکتور انبساط زنجیرپلیمر محاسبه شد و از وابستگی دمایی فاکتور انبساط، پارمترهای ترمودینامیکی محلول پلیمر (از قبیل پارامتر آنتروپی رقت، پارامتر آنتالپی رقت، پارامتر برهمکنش پلیمر-حلال و ضریب دوم ویریال اسمزی)محاسبه شد. پارامترهای ترمودینامیکی بدست آمده نشان می دهند که با افزایش دما و افزایش غلظت گلوتامین، شعاع پیچه پلیمر pegکاهش یافته وآب به حلال ضعیفی برای پلیمر peg تبدیل می شود. بنابراین با افزایش دما وافزایش غلظت گلوتامین، بر هم کنش های سیگمنت- حلال بیشتر از بر هم کنش های سیگمنت – سیگمنت تضعیف می شود.