هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی با سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه مراجعه کننده به بهزیستی شهرستان شهربابک بوده است. جامعه آماری این مطالعه را کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به بهزیستی شهرستان شهربابک تشکیل داده است. از این جامعه آماری ، نمونه ای به تعداد 100 زن مطلقه، با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه هوش هیجانی بار–آن و پرسشنامه سازگاری پس از طلاق فیشر استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و سازگاری پس از طلاق رابطه مثبت معنادار وجود دارد و از میان 6 زیر مولفه سازگاری پس از طلاق 1- احساس خود ارزشی، 2- رها شدن از رابطه قبلی، 3- خشم، 4- سوگ، 5- اعتماد اجتماعی، 6- خود ارزشی اجتماعی. بین زیر مولفه های احساس خود ارزشی، رها شدن از رابطه قبلی، اعتماد اجتماعی و خودارزشی اجتماعی با هوش هیجانی رابطه مثبت معنادار مشاهده شد و بین هوش هیجانی و زیر مولفه های خشم و سوگ رابطه منفی معنادار مشاهده شد و نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که حدود 212/0 درصد میزان سازگاری پس از طلاق افراد به وسیله هوش هیجانی قابل تبیین است. کلید واژه : هوش هیجانی ، سازگاری پس از طلاق ، زنان مطلقه.