هدف پژوهش حاضر بررسی اثرهای فناوری اطلاعات در مدیریت دانش سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه می‏باشد که با استفاده از روش پیمایشی انجام گرفته است. بررسی مدیریت دانش بر اساس مدل هفت مرحله‏ای بکوویتز و ویلیام (یافتن، بکارگیری، یادگیری، تسهیم، ارزیابی، ایجاد و نگهداری، حذف) صورت پذیرفت. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بخش اداری سازمان جهاد کشاورزی می‏باشد که تعداد آن‏ها 899 نفر بوده، از بین آن‏ها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 269 نفر بصورت تصادفی انتخاب گردید. ابزار اصلی جمع‏آوری داده‏ها پرسشنامه‏ای شامل ترکیبی از سوالات استاندارد شده و محقق ساخته بود که روایی آن با استفاده از نظر کارشناس‏های امر مورد تائید قرار گرفت. پایایی سوالات نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و از طریق پیش‏‏آزمون مورد سنجش قرار گرفت و مقدار آن 91/0 بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده‏ها به دو صورت توصیفی و تحلیلی انجام گرفت. برای این منظور از آماره‏های میانگین، انحراف معیار، درصد، ضریب تغییرات، هم‏چنین برای آزمون فرضیه‏ها از آزمون تی تک متغیره، ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد بین فناوری اطلاعات و مدیریت دانش همبستگی و ارتباط مثبت معنی‏داری وجود دارد. با توجه به نتایج تحلیل مسیر مبنی بر وجود اثر مستقیم و غیر مستقیم بین همه مولفه‏های فناوری اطلاعات با مدیریت دانش می‏توان نتیجه گرفت که هر یک از مولفه‏های فناوری اطلاعات در مدیریت دانش اثر مستقیم و مثبت دارند بطوری که افزایش در هر یک از مولفه‏های فناوری اطلاعات باعث تاثیر مستقیم در مدیریت دانش می‏گردد.