چکیده پژوهش حاضربه منظور بررسی رابطه عزت نفس و خودتنظیمی باانگیزش پیشرفت دانش آموزان دبیرستانی شهر مرودشت در سال تحصیلی92 - 1391 انجام شد . نمونه مورد پژوهش150 نفر از دانش آموزان دبیرستانی ( دختر ) که بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای- چند مرحله ای انتخاب شدند . روش پژوهش از نوع همبستگی بود. ابزار های اندازه گیری عبارت بودند از : پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و پرسشنامه عزت نفس آیزنک و پرسشنامه خودتنظیمی کانل و ریانsrq-a) ( ؛ برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و ) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و همزمان و گام به گام ) در نرم افزار spss استفاده شد. نتایج حاصل عبارتند از: عزت نفس و خودتنظیمی با انگیزش پیشرفت همبستگی مثبت و معنادار دارد. ابعاد خودتنظیمی با انگیزش پیشرفت همبستگی مثبت و معنادار دارد. عزت نفس و خودتنظیمی و ابعاد آن به طور همزمان قادرند تا15در صد انگیزش پیشرفت را پیش بینی کنند.