بهبود بهره وری بعنوان یکی از کارامد ترین روش های افزایش نرخ رشد اقتصادی مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران در کشور های مختلف می باشد بهره وری می تواند از عوامل مختلف مانند توزیع درآمد و شدت سرمایه تاثیر پذیری داشته باشد . این تحقیق به دنبال بررسی رابطه بین توزیع درآمد و شدت سرمایه با بهره وری نیروی کار در اقتصاد ایران در طول دوره ی زمانی 1388-1350 با استفاده از رهیافت رگرسیون خودرگرسیون با وقفه های توزیع شده (ardl) بوده است. نتایج به دست آمده نشان داد که با توجه به آماره ی بنرجی، دولادو و مستر رابطه ی بلند مدت بین متغیرها وجود دارد. براساس نتایج رابطه ی بلند مدت مشاهده شد که لگاریتم ضریب جینی و لگاریتم شدت سرمایه تاثیر مستقیم و معنی دار بر لگاریتم بهره وری نیروی کار دارند. همچنین، لگاریتم تجارت باعث بهبود بهره وری نیروی کار در ایران شده است.