الکتروریسی روشی می باشد که می تواند نانوالیاف منفرد و ممتد را با میزان تولید بالا تهیه نماید. دراین روش می توان مستقیماً از محلول پلیمری، نانوالیاف پلیمری تهیه کرد. الکتروریسی ریسیدن نانوالیاف پلیمری تا قطر چند ده نانومتر به روشی است که تکیه برنیروهای الکترواستاتیکی دارد. حال از میان شکل های مختلف نانوالیاف های تولید شده، نانوالیاف ساخته شده به شکل لوله از جمله نانوالیاف توخالی در مقایسه با نانوالیاف معمولی به دلیل میزان سطح ( تقریباً دو برابر) بیش تر، ویژگی ها و کاربردهای بسیاری را شامل می شوند. یکی از روش های تولید نانوالیاف توخالی ایجاد نانوالیافی به شکل هسته/ پوسته توسط الکتروریسی هم محور می باشد و چون مواد رسانا می توانند هدایت الکتریسیته بالایی داشته باشند، سعی بر تولید نانوالیاف توخالی رسانا شده است. برای تولید این نانوالیاف از روش الکتروریسی هم محور استفاده شده است که در آن رشته ساز شامل دو لوله مویینه ی درونی و بیرونی هم مرکز است. یکی از جریان های وارد شده به رشته ساز در لوله مویینه ی داخلی (جریان محلول هسته) و دیگری در فضای بین لوله ی مویینه ی داخلی و بیرونی (جریان محلول رسانای پوسته) می باشد، سپس با تغییر شرایط مختلف الکتروریسی مانند ولتاژ، فاصله، سرعت خروج محلول هسته و پوسته، الیاف هسته/ پوسته را تهیه نموده و پس از حذف محلول هسته، نانوالیاف تو خالی با قطری در محدوده 200 تا 400 نانومتر با رسانایی الکتریکی برابر با 89/22 ± 6/268 میلی زیمنس بر سانتی متر به دست آمده است که به-دلیل هدایت بالای الکتریسیته کاربردهای بسیاری از جمله استفاده در ساخت حسگر، پیل های سوختی، پیل های خورشیدی، باطری های پلیمری، ابرخازن ها، فیلتراسیون و... می توانند داشته باشند.