قره باغ در منطقه قفقاز جنوبی قرار دارد و بحران قره باغ که از 1988 شروع شده نتیجه جنگ بین دو کشور آذربایجان و ارمنستان است . علیرغم تلاش های صورت گرفته این بحران تا به امروز تداوم یافته است . از زمان شروع بحران بازیگران متعددی در این بحران نقش آفرینی کرده اند که ترکیه یکی از آنها است . با توجه به اهمیت نقش ترکیه در منطقه قفقاز جنوبی هدف از این پژوهش ارزیابی تعاملات ترکیه با هرکدام از طرفین درگیر در بحران از سال 1990 به بعد است . در راستای رسیدن به اهداف پژوهش اصلی ترین سوالات پژوهش از این قرارند : مهمترین دلایل شکل گیری بحران قره باغ چه بود ؟ ترکیه از سال 1990 به بعد چه نقشی را در بحران قره باغ ایفا کرده است . یافته های پژوهش نشان می دهد که در کنار عواملی چون مذهب ، حس ناسیونالیستی ، سیاست های رهبران شوروی از جمله استالین از مهمترین دلایل شکل گیری بحران قره باغ بود و با توجه به اینکه در سال 1991 سیستم دوقطبی از بین رفت و اتحاد جماهیر شوروی دچار فروپاشی شد ترکیه ترجیح داد سیاست میانجیگری را در بحران قره باغ ایفا کند . در اتخاذ این سیاست از سوی سیاستمدارن ترکیه عوامل متعددی دخیل بودند که از میان آنها می توان به ، اصل حاکم بر سیاست خارجی ترکیه ، نقش روسیه در بحران قره باغ ، عضویت ترکیه در ناتو ، عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا ، اختلاف ترکیه با جدایی طلبان کرد ؛ تبلیغات پناهندگان ارمنی ، و ترس از واکنش های بین المللی اشاره کرد . تئوری های موجود در زمینه بحران ، از جمله تئوری مایکل برچر، برای تحلیل بحران قره باغ استفاده شده است . روش پژوهش حاضر توصیفی ، تحلیلی بوده و تلاش دارد با استفاده از منابع کتابخانه ای و یافته های پژوهشی ، موضوع پایان نامه را مورد بررسی و آزمایش قرار دهد .