دوران کودکی مهمترین دوره زندگی هر فرد است و تمام صفات اکتسابی و عادات لازم در طی این دوران اخذ می شوند.بنابر این رفتار و اخلاق شهروندی اعضای یک جامعه تا حد زیادی به کیفیت زندگی و رشد کودکان آن جامعه وابسته است.از طرفی از عوامل مهم موثر بر شکل گیری شخصیت کودکان،محیط زندگی می باشد.ازینرو یکی از مهمترین وظایف برنامه ریزی شهری،توجه ویژه به نیازهای این قشر خاص جامعه می باشد. با این وجود همچنان،به خصوص در ایران برنامه منسجم و هماهنگی که کلیه محلات و مناطق یک شهر را در بر گیرد و در سراسر محیط شهر فضایی مناسب برای کودکان فراهم آورد،ارائه و یا اجرا نشده است.از طرف دیگر هر محله بسته به خصوصیات خاص آن نظیر فرهنگ و عادات مشترک مردم محله،سطح تحصیلات و درآمد و ... نیازمند برنامه ریزی ویژه هماهنگ با نیازها و ویژگی های خاص همان محله می باشد.ازینرو در این تحقیق با انتخاب یک محله به ارائه روشهای مناسب جهت ایجاد "محله دوستدار کودک" پرداخته شده است. به این منظور محله حسین آباد مهرشهر کرج انتخاب شد که از جمله محلاتی است که از نظر شاخص های محله دوستدار کودک در سطح بسیار پایینی می باشد.در این پژوهش با هدف ارائه روشهای مناسب برای تبدیل محله حسین آباد به محله دوستدار کودک، ابتدا به کشف و بررسی مبسوط کمبودها و مشکلات موجود در این محله برای کودکان پرداخته شد و پس از آن معیارهای اصلی محله دوستدار کودک بنا به نظر کارشناسان بر اساس شرایط این محله اولویت بندی گردید و نهایتاً نیز به ارائه روشهایی جهت احقاق هرچه بهتر این معیارها در این محله،به ترتیب درجه اهمیت به کمک تکنیک تصمیم گیری چند معیاره ahp پرداخته شد،درانتها برای هرکدام از این روشها و گزینه ها،پیشنهاد ها و طرح های عملی ارائه گردید.