شناسایی عوامل تاثیرگذار بر رشد اقتصادی، از اهداف اصلی سیاستگذاران اقتصادی در هر کشور است. از لحاظ نظری با توجه به اینکه انرژی یکی از عوامل تولید محسوب می گردد، مصرف انرژی به طور مستقیم بر روی رشد اقتصادی تاثیرگذار خواهد بود، درصورتی که مصرف انرژی به عنوان یک عامل تولید افزایش یابد، میتواند موجبات افزایش رشد اقتصادی را فراهم آورد. اما باید توجه داشت افزایش مصرف انرژی،آثار غیرمستقیم منفی را نیزبه دنبال دارد. بنابراین افزایش مصرف انرژی همواره رشد اقتصادی را با یک نرخ ثابت افزایش نمیدهد. با افزایش مصرف انرژی، بهره وری آن کمترمیشود و همزمان تولید سایر بخشها با نرخ بیشتری کاهش مییابند( با نرخ فزاینده ای فدای مصرف بیشترانرژی میشوند). بدین ترتیب حتی ممکن است افزایش بیش ازحد مصرف انرژی اثرات بسیارکم ( وحتی منفی) بر رشد اقتصادی داشته باشد. درکشورهای صادرکننده نفت مانند ایران نیزچنین نتیجه ای کاملاً محتمل است. درواقع افزایش بیشترمصرف انرژی درکشور، تنها به هزینه کاهش صادرات ودرآمدهای نفتی میسرخواهد بود.در این تحقیق سعی بر آن شد با استفاده از روش اقتصاد سنجی متوسط گیری بیزین که در فصل چهارم تحقیق به تفصیل به آن پرداخته می شود و به کمک نرم افزار eviews و rاثر مصرف انرژی بر رشد اقتصادی طی سالهای 1340-1389 مورد سنجش قرار بگیرد و سپس به رتبه بندی سهم عوامل موثر بر رشد اقتصادی خواهیم پرداخت ، نتایج حاکی از عدم وجود رابطه کوتاه مدت بین مصرف انرژی و رشد تولید غیر نفتی ایران بوده و نتایج رتبه بندی نیز در فصل نتیجه گیری ارائه خواهد شد. در این تحقیق سعی بر آن شد با استفاده از روش اقتصاد سنجی متوسط گیری بیزین که در فصل چهارم تحقیق به تفصیل به آن پرداخته می شود(، انجام گیرد) و به کمک نرم افزار eviews و اثر مصرف انرژی بر رشد اقتصادی طی سالهای 1340-1389 مورد سنجش قرار بگیرد و سپس به رتبه بندی سهم عوامل موثر بر رشد اقتصادی خواهیم پرداخت ، نتایج حاکی از عدم وجود رابطه کوتاه مدت بین مصرف انرژی و رشد تولید غیر نفتی ایران بوده و نتایج رتبه بندی نیز در فصل نتیجه گیری ارائه خواهد شد.