نام پژوهشگر: ناهید برزگر زیارانی

سنتز یک هیدروژل نانو متخلخل جدید بر پایه پلی (3- سولفو پروپیل آکریلات)، پلی (آکریلیک اسید) و پلی آکریل آمید پیوند زده شده بر روی پلیمر زیست سازگار ثعلب و استفاده از آن در رهایش داروی هیدروکلروتیازید
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان قزوین - دانشکده علوم پایه 1392
  ناهید برزگر زیارانی   قاسم رضانژاد بردجی

مواد نانو متخلخل به عنوان زیر مجموعه ای از نانو مواد، دارای نسبت زیاد سطح به حجم، تورم منحصر به فرد قابلیت جذب سطحی بالا و برهمکنش با اتم ها و یون ها و مولکولها در فضای درونی حفره های نانو متر هستند. به همین سبب از ویژگی های زیادی برخور دارند. مواد نانو متخلخل معدنی مانند آئروژل ها به طور گسترده ای مورد بررسی بسیاری از محققان قرار گرفته اند، اما به مواد نانو متخلخل پایه آبی توجه بسیار کمتری شده است. در دهـه اخیر، هیدروژل های نانو متخلخل پایه آلی بر روی پلی ساکاریدها (مانند کلاژن و سلولز) سنتز شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. هیدروژل های نانو متخلخل به عنوان هیدروژلی که قطر حفره های آنها کمتر از 100 نانومتر باشد، تعریف شده اند. پلی ساکاریدها به دلیل ارزان بودن، غیر سمی بودن، زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری، در تهیه هیدروژل ها به کار برده شده اند. بسیاری از آثار گزارش شده در دهه گذشته در مورد تهیه هیدروژل بر پایه پلی ساکاریدهایی مانند کیتوسان، نشاسته، سدیم آلژینات و کاراگینان بوده است. علاقه روز افزون به پژوهش در خواص هیدروژل های نانو متخلخل و سنتز آنها وجود دارد. درک اساسی نسبت ها، خواص ساختاری و طراحی مناسب نانو ساختارها برای خواص ویژه و کاربردهای هیدروژل های نانو متخلخل چالش مهم در این پژوهش است. تحقیقات انجام شده در جهت رشد سریع برنامه های کاربردی نوظهور مانند بیوسنسورها، دارورسانی، جداسازی گازی، ذخیره سازی انرژی، فناوری سلول سوخت و فوتونیک هستند. این برنامه های کاربردی فرصت جدیدی را در توسعه تکنیک های جدید برای سنتز این هیدروژل ها ارائه کرده است. در این پایان نامه، سنتز هیدروژل نانو متخلخل زیست سازگار بر پایه پلی (3 -سولفوپروپیل آکریلات-کو-آکریلیک اسید-کو-آکریلامید) پیوند زده شده روی ثعلب به وسیله تکنیک دمش گاز مورد بررسی قرار گرفته شده است. نمونه آماده شده توسط تکنیک هایی ماننداسکن میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem)، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ftir) و آنالیز وزن سنجی حرارتی (tga) شناسایی شد. قطر حفره های هیدروژل نانو متخلخل به دست آمده در حدود 83 نانومتر بود. همچنین عوامل محیطی موثر بر جذب آب در هیدروژل¬ها مانند ph محیط، حساسیت به محلول¬های نمکی و مخلوط حلال¬ها و ... نیز مطالعه گردید. سپس رهایش کنترل شده داروی هیدروکلروتیازید با استفاده از هیدروژل سنتز شده بررسی شد. در این روش از شرایط شبیه سازی شده با محیط بدن استفاده شده است. از دستگاه uv-visible جهت بررسی جذب و رهایش دارو استفاده شد. به دلیل زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری این سامانه می توان از آن در صنایع دارویی و پزشکی استفاده کرد.