نام پژوهشگر: وحید مرادپور
وحید مرادپور اسلام کاشی
در دنیای صنعتی امروز ، تمام تلاشها برای رسیدن به حداکثر بهره وری و افزایش تولید و کیفیت محصولات می باشد. برای نیل به چنین هدفی ابتدا می بایست محیط کار را از لحاظ استانداردهای ایمنی به سطح مطلوب رساند و مکانها و تجهیزات پرخطر شناسایی شده و راهکارهایی جهت کاهش خطرات و تلفات ناشی از حوادث ارائه شود. شناسایی ، آنالیز پیامد و ارزیابی ریسک ابزاری هستند که مهندسین فرآیند با هدف کاهش ریسک ناشی از فعالیت های صنعتی و به منظور تعیین میزان خطرات و تلفات احتمالی ناشی از حوادث آن را به کار می گیرند. در این پروژه ارزیابی ریسک در واحد تقطیر قدیم شرکت پالایش نفت لاوان با استفاده از نرم افزار تخصصی risk phast مورد بررسی قرار گرفته است. برای شناسایی تجهیزات پرخطر از روش شاخص حریق و انفجار داو (dow`s fire & explosion index)استفاده شده است.پس از ارزیابی ریسک به منظور مقابله با شرایط روی داده توسط حوادث، دستورالعمل واکنش اضطراری ارئه گردیده است. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش فشار ناشی از انفجار برج اتمسفری(t-101) از بقیه موارد بیشتر است..در این مورد فشار bar 0/2068 تا شعاع 250 متری اطراف مخزن را تحت شعاع قرار می دهد. بیشترین تشعشع ناشی از آتش فورانی نیز مربوط به برج اتمسفری می باشد که تشعشع 37/5 kw/ m2 تا شعاع 115 متری از برج گسترده می شود. بدیهی است در راستای مقابله با آتش و مهار آن در فواصلی کمتر از این مسافت اقدام خاصی نمی توان انجام داد. زیرا تشعشع ناشی از آتش عملا تمام ادوات و تجهیزات را ویران می کند. لذا باید در خارج از این محدوده نسبت به تجهیز واحد در جهت تامین ابزار مقابله با آتش از جمله کپسولهای اتش نشانی، hydrant های آتش نشانی ، و تجهیزات مشابه اقدامات لازم بعمل آید. با توجه به شعاع خطر زیادی که برج اتمسفری در سناریوی fixed duration ایجاد می کند جاده های منتهی به واحد نیز تحت پوشش این تشعشع قرار گرفته و در نتیجه ماشینهای آتش نشانی قادر به نزدیک شدن به آتش نخواهند بود. لذا درنظر گرفتن مسیر جای گزین جهت تردد خودروها ضروری به نظر می رسد.