با توجه به اینکه کودکان کم توان ذهنی از سطح پایین تری از فاکتورهای آمادگی جسمانی نسبت به افراد سالم همتای خود برخوردارند، این تحقیق با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات هوازی موزون محلی بر تعادل و عملکرد قلبی تنفسی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی مقطع ابتدایی انجام شد. بدین منظور، 20 دانش آموز دختر کم توان ذهنی در دسترس، در دو گروه ده نفره کنترل و تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. مدت کار تجربی هشت هفته سه جلسه ای و شامل اجرای تمرینات ریتمیک منطقه کرمانشاه به مدت 45 دقیقه بود. برای اندازه گیری شاخص های تعادل ایستا، تعادل پویا، توان هوازی بیشینه، تعداد تنفس، ظرفیت حیاتی آهسته و ظرفیت حیاتی فشاری در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون های لک لک، گردش ستاره ای، پله هاروارد، شمارش تعداد تنفس در یک دقیقه و اسپیرومتری (برای دو آزمون آخر) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون های t مستقل و t همبسته) در سطح معنا داری (0/05> p) انجام شد؛ و نتایج تجزیه و تحلیل آماری به این صورت ارائه گردید: 1. انجام تمرینات سبب ایجاد تفاوت معنی دار بین دو گروه کنترل و تجربی در فاکتورهای تعادل ایستا و پویا، تعداد تنفس نشد. 2. تفاوت معنی داری در توان هوازی بیشینه، ظرفیت حیاتی آهسته و ظرفیت حیاتی فشاری بین دو گروه کنترل و تجربی مشاهده شد.