در این پروژه رنگ سان ست یلو وتارترازین به ترتیب توسط جاذب های sba-15اصلاح شده با کیتوسان و nano tio2 اصلاح شده با کیتوسان حذف شده است. درکار اول، sba-15 اصلاح شده با کیتوسان به روش سل ژل سنتز شد. به منظور دستیابی به ماکزیمم حذف، اثر پارامترهای ph، مقدار جاذب، غلظت اولیه رنگ، زمان همزدن و دما بررسی شد. نفطه pzc برای جاذب در 7ph= بدست آمد. ماکزیمم درصد حذف در 5ph= و وزن جاذب g07/0 حاصل شد. سینتیک واکنش شبه?مرتبه?دوم بود و داده های تعادلی مطابقت خوبی با منحنی لانگمویئر داشتند و ماکزیمم ظرفیت جاذب mg g-1 94/114 می باشد. این روش به طور موفقیت?آمیزی برای حذف رنگ سان ست یلو در نمونه های غذایی و نمونه های آب رودخانه کارون و آب شهر اهواز به کار رفت. در کار دوم حذف رنگ تارترازین از محیط?های آبی توسط جاذب nano tio2 اصلاح شده با کیتوسان ، انجام شده است. در این کار پارامترهای ph، وزن جاذب و غلظت به عنوان مهمترین فاکتورهای تاثیر گذار به وسیله روش طراحی آزمایش با روش رویه سطح(طراحی ترکیب مرکزی) مورد توجه قرار گرفتند و اثر آنها بر میزان جذب بررسی شد. ماکزیمم درصد حذف برای 3ph= و وزن جاذبg 07/0حاصل شد. نتایج نشان داد که واکنش شبه?مرتبه?دوم بود و داده های تعادلی مطابقت خوبی با منحنی لانگموئیر داشتند. ماکزیمم ظرفیت جذب تک لایه ایmg g-1 35/61 بدست آمد. این روش به طور موفقیت?آمیزی برای حذف تارترازین در نمونه های غذایی و نمونه های آب رودخانه کارون و آب شهر اهواز به کار رفت.