مورد بررسی(میدان پازنان) در بخش جنوبی از ناحیه فروافتادگی دزفول، که در حوضه زاگرس چین خورده قرار دارد. مخزن خامی بالایی با سن کرتاسه پیشین، متشکل از سازندهای داریان(سنگ آهک ) گدوان(شیل و سنگ آهک) می باشد. به دلیل وجود زبانه کژدمی در میانه سازند داریان و بخش آهکی خلیج در میانه سازند گدوان در منطقه مورد مطالعه، سازند داریان به داریان پائینی و بالایی و سازند گدوان به گدوان پائینی و بالایی قابل تفکیک می باشند. با بررسی نقشه هم ضخامت سازندهای گدوان، داریان در ناحیه فروافتادگی دزفول جنوبی مشاهده می شود که ضخامت سازند گدوان پائینی از شرق به سمت غرب و جنوب غرب افزایش و از جنوب به سمت شمال به تدریج کاهش می یابد. ضخامت بخش خلیج و گدوان بالایی از شرق به سمت جنوب و جنوب غرب، شمال غرب افزایش می یابد. ضخامت داریان پائینی در چاه 117 به کمترین مقدار و در چاه 124 به بیشترین مقدار نسبت به جاهای اطراف میرسد. ضخامت زبانه کژدمی و داریان بالایی از شرق به سمت شمال غرب کاهش می یابد. ضخامت سازند گدوان در چاه 118 کمترین مقدار و در چاه 61 بیشترین مقدار نسبت به چاه های دیگر می باشد. سازند گدوان به دلیل عدم مشاهده رخسارهای جزرو مدی و کم عمق در منطقه مورد مطالعه برای این سازند پیشنهاد می شود که در عمیق ترین بخش دریای گدوان میکروفاسیس 1 وبا کاهش عمق به ترتیب میکروفاسیس های 2و3 تشکیل می شده است .سازند داریان و گدوان در میدان پازنان از 7 میکروفاسیس تشکیل شده است که عبارتند از : شیل/ بایوکلاست مادستون (a1) گلوبیژرینا بایوکلستیک وکستون (a2) رادیولاریا مادستون/ وکستون (a3) اسپیکول رادیولاریا پکستون (a4) اسپیکول رادیولاریا پکستون (a5) بایوکلستیک پکستون (b1) بنتیک فرامینیفر بایوکلستیک وکستون/پکستون، (b2) با توجه به ویژگی های رخسارهای فوق ونیز درصد آلوکم های موجود در هر رخساره یک محیط رسوبی رمپ در منطقه مورد مطالعه برای سازندهای گدوان و داریان پیشنهاد می شود که در عمیق ترین بخش دریایی گدوان و داریان میکروفاسیس (a1) و با کاهش عمق به سمت پهنه جزرومدی به ترتیب میکروفاسیس های (a2), (‍a3), (a4) و گروه (b) تشکیل می شده است.