نام پژوهشگر: مهدیه رحیمی

اثر کوئرستین روی حافظه و یادگیری در موش های صحرایی دیابتی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه 1392
  مهدیه رحیمی   سیما نصری

دیابت قندی یک بیماری شایع اندوکرین است که موجب بروز اختلال در روند یادگیری و حافظه می شود.با توجه به شواهد موجود مبنی بر اثرات آنتی اکسیدانتی و محافظتی بر سلول های عصبی کوئرستین در پژوهش حاضر تأثیرتجویز کوئرستین بر حافظه و یادگیری در موش های صحرایی نر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام کار موش ها به 5 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار باکوئرستین، دیابتی و دیابتی تحت تیمار باکوئرستین تقسیم شدند. برای دیابتی نمودن موش ها، از استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز و درون صفاقی استفاده شد.کوئرستین به میزان 10mg/kg و mg/kg20 به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز به گروه های تحت درمان تزریق شد. برای ارزیابی حافظه و یادگیری، از آزمون اجتنابی غیرفعال و اندازه گیری تاخیر اولیه و تاخیر در حین عبور استفاده گردید همچنین درصد رفتار تناوبی بوسیله مازy اندازه گیری شد نتایج نشان دادکه درمان موش های دیابتی با کوئرستین باعث کاهش معنی دار سطح گلوکز سرم گردید(p<0.001). در یادگیری اجتنابی غیرفعال از نظر تأخیر اولیه هیچ گونه تفاوت معنی دار بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار وجود نداشت. همچنین کاهش معنی دار تاخیر در حین عبوردر موش های دیابتی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید(p<0.001) و این پارامتر در گروه های دیابتی تحت درمان در مقایسه با گروه دیابتی افزایش معنی دار نشان دادند(p<0.001). به علاوه، در صد تناوب در حیوانات دیابتی به طورمعنی دار کمتر از گروه کنترل بود(p<0.001) و این پارامتر در گروههای دیابتی تحت درمان بیشتر از گروه دیابتی بود(p<0.001) بنابراین تجویز کوئرستین به مدت 14 روز سبب تنظیم قند خون در موش های دیابتی شد. همچنین تقویت توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و به یادآوری آنها و بهبود حافظه فضایی کوتاه مدت حیوانات دیابتی را به دنبال داشت.

تبیین برنامه ریزی سناریویی و کاربرد آن در برنامه ریزی منطقه ای (نمونه موردی شهرستان پردیس)
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده هنر و معماری 1392
  مهدیه رحیمی   رضا احمدیان

در طول دهه گذشته تغییرات اساسی در ناحیه شرقی شهر تهران رخ داده است . این تغییرات به صورت رشد چشمگیر جمعیت ، ایجاد و گسترش مراکز تحقیقاتی – دانشگاهی ، شبکه های ارتباطی و دسترسی ها در این ناحیه به خصوص شهرستان پردیس بروز کرده است .این مطالعه با تأکید بر اهمیت برنامه ریزی برپایه سناریو و شناخت آینده های محتمل و ممکن این منطقه سعی دارد با پرهیز از تصمیم گیریهای شتابزده واحیانا نادرست و اصلاح وبهبود نظام مند تصمیم های مربوط به آینده، نگرش مدیران و مسئولین منطقه را نسبت به" واقعیتهای پنداری" ونزدیک کردن هر چه بیشتر دیدگاه آنها به "واقعیتهای موجود"ویا "واقعیتهای در حال ظهور" تغییر دهد . پژوهش حاضر طی چند مرحله صورت گرفته است : در مرحله ی اول با مطالعه اسناد فرادست ، به بررسی جایگاه منطقه ی مطالعاتی در این اسناد پرداخته در مرحله ی بعد با بررسی های دقیق تر منطقه از نزدیک ،شرایط موجود را مورد ارزیابی قرار داده و با توجه به اهداف ذکر شده در اسناد فرادست و شرایط حال منطقه با استفاده از روش تحلیل تأثیرات متقابل عوامل کلیدی در محدوده ی مورد نظر را انتخاب کرده و رویداد هایی که ممکن است تا افق طرح تأثیرات مهمی در آینده های ممکن منطقه بگذارد را شناسایی نمودیم . در این مرحله جهت تدوین سناریو ها ابتدا با فرض تداوم جهت گیری های موجود، تحلیل های جمعیت شناختی، اقتصادی ،زیست محیطی و ...را با استفاده از جدول s w o t باز شناسی کرده و سناریوی محتمل با فرض ادامه ی روندهای موجود نوشته شد. در ادامه برای تدوین سناریو های ممکن ،از ماتریس تأثیر عوامل کلیدی و رویدادهای ممکن بر یکدیگر استفاده و 3 سناریوی مختلف تحت عنوان سناریوی اول ؛پردیس قطب توسعه ناحیه شرق تهران ؛سناریوی دوم پردیس منطفه ای با خدمات فرا منطقه ای وسناریوی سوم با عنوان پردیس منطقه ای با خدمات برتر گردشگری تدوین شد. .به این ترتیب سناریوهای حاصله چارچوب توسعه منطقه را در افق مطالعه فراهم آورده اند . واژهای کلیدی : آینده نگاری- عوامل کلیدی- نیروهای پیشران – رویداد – سناریو