معماری و شهرسازی گذشته ایران در بر گیرنده اصولی است که در دل سنت ها نمود یافته ودر چند دهه اخیر در اثر گسترش نامتعادل شهر ها و گسست سازمان فضایی شهر ، شهر سنتی از حقیقت خود فاصله گرفته و چالش هایی را پیش روی شهرسازی سنتی و شهرسازی مدرن قرار داده است. توجه به رویکرد ساختار فضائی ، با احترام به تاریخ ومفاهیم شهرسنتی-ایرانی محتوای اصلی کار می باشد ضرورت شناخت مفاهیم شهر سنتی از سویی،شناخت ویژگی های فرهنگی،بومی و تاریخی بافت از دیگر سو و نیز معیارهای شناخت استخوانبندی می تواند مارا به ساخت الگوهای ذهنی رهنمون کند. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به الگویی با خصوصیات سنتی- ایرانی جهت طراحی در بافت تاریخی نمونه موردی شهر میانه و فرضیه ارتقا کیفیت محیطی با الگوهای شهرسازی سنتی انجام گردید..نوع تحقیق کاربردی بوده و روش آن توصیفی-تحلیلی است.در ابتدا به منظور شناخت ساختار علاوه بر مطالعه پیشینه مجموعه از طریق اسناد کتابخانه ای ، بررسی سفرنامه ها و نقشه ها،برداشت میدانی توسط نگارنده صورت گرفت ،سپس در راستای سنجش فرضیه برای دو شهر سنتی یزد و سمنان پرسشنامه ای تنظیم گردیدو با پرسشنامه دیگری به بررسی عناصر تأثیرگذار در طراحی بافت کهن در شهرستان میانه محله امامزاده پرداخته شدو با تحلیل ساختار کهن محلات و شناسایی نقاط مهم بافت ، به عنوان دستاورد پژوهش طرحی در قالب طرح جامع سه بعدی ارائه گردید.