ساختار ماده 272 قانون مالیاتهای مستقیم در طی سالهای 1384 لغایت 1390 باعث وجود اختلاف در درآمد مشمول مالیات ابرازی شرکتها و درآمد مشمول مالیات تعیین شده توسط حسابرسان رسمی و درآمد مشمول مالیات رسیدگی شده توسط کارشناسان ارشد مالیاتی در استان سیستان و بلوچستان گردیده است . در این پژوهش با بررسی علل این اختلاف و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته و توزیع شده میان شرکتها ، حسابرسان مالیاتی و کارشناسان ارشد مالیاتی و تحلیل دیدگاه های آنان از طریق آزمونهای آماری مانند t تک نمونه ای و مقایسه با ضریب آلفای کرونباخ این اختلافات و علل آنها مورد بررسی و ریشه یابی قرار گرفته اند . با توجه به نتایج به دست آمده ریشه این اختلافات ناشی از نقص در قانون مالیاتهای مستقیم و انحراف در عملکرد حسابرسان رسمی و رسیدگی نادرست کارشناسان ارشد مالیاتی و عدم رعایت قانون مالیاتهای مستقیم و اصول حسابداری توسط شرکتها می باشد . همچنین این نتیجه اثبات گردیده است که ماده 272 قانون مالیاتهای مستقیم باعث ارتقای فرهنگ مالیاتی شرکتهای مورد بررسی گردیده است . در پایان این پژوهش راهکارهایی راهبردی جهت رفع این مشکلات ارایه می دهد .