هدف کلی این تحقیق ، بررسی میزان رضایت شغلی کارشناسان شاغل در معاونت آموزش وترویج سازمان تحقیقات ، آموزش وترویج کشاورزی در سال 1392 می باشد.جامعه آماری این تحقیق کلیه کارشناسان معاونت آموزش وترویج سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی است.حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی - کوکران 102 نفر تعیین گردید .(برای بالابردن میزان اعتبار تحقیق 115 پرسشنامه توزیع گردید . تعداد پرسشنامه های برگشتی 107 مورد بود) برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق از دو روش توصیفی و تحلیلی استفاده شد. در روش توصیفی با استفاده از جداول فراونی، درصد، میانگین، میانه، مد، انحراف معیار، واریانس داده های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و درروش استنباطی از ضرایب همبستگی و تحلیل عاملی و آزمون های مقایسه میانگین استفاده گردید و برای اولویت بندی بین متغیرها از شاخص ضریب تغییرات (c.v) استفاده شد. نتیجه بررسی نشان می دهد که رضایت از حقوق و مزایا با عوامل محیطی ، انگیزشی و واسطه ای رابطه معناداری دارد . رضایت از همکاران با عوامل محیطی رابطه معنادار و با عوامل انگیزشی و واسطه ای رابطه معنادار ندارد . رضایت از نحوه ارتقای شغلی با عوامل محیطی ، انگیزشی و واسطه ای رابطه معناداری دارد . رضایت از ماهیت کار با عوامل انگیزشی و محیطی رابطه معنادار و با عوامل واسطه ای رابطه معناداری ندارد . بر اساس نتایج این تحقیق مهمترین حیطه عدم رضایت کارشناسان، حیطه حقوق و مزایا بوده است،به طور کلی تجزیه و تحلیل این تحقیق نشان میدهد که، عوامل انگیزشی در رضایت شغلی تاثیر گذار است. با توجه به یافته های این پژوهش، مسئولان معاونت آموزش وترویج باید به اهمیت عوامل موثر در ایجاد انگیزش شغلی در کارشناسان توجه بیشتری نموده و در صدد پرورش استعدادهای خلاق، از طریق فراهم نمودن محیط مناسب توام با امنیت شغلی و آرامش خاطر باشند تا کارکنان بتوانند ذهن خود را صرف ارائه خدمت بهتر بکنند. در این راستا، توجه به رفع مشکلات اقتصادی از طریق پرداخت حقوق و کارانه مناسب و اعمال سیستم های تشویق و تنبیه و ایجاد امکانات و تسهیلات رفاهی برای کارکنان موجبات انگیزش درونی ایشان را فراهم می نماید که این امر می تواند در نهایت موجب افزایش رضایت شغلی و بهبود عملکرد آن ها شود.