نقد ادبی دارای رویکردها و روش های مختلفی است که می توان با استفاده از آن ها تمامی جنبه های گوناگون یک اثر ادبی را تجزیه و تحلیل کرد.برخی از این شیوه ها متعلق به گونه ی نقد سنتی هستند که بیشتر بر علت ها و عوامل پیدایش آن اثر تاکید دارند و به وسیله ی آن ها می توان به شرایط اجتماعی،تاریخی دوران زندگی خالق آن اثر پی برد.در نقد ادبی نو ، تاکید بر خود اثر ادبی است و ادبیت متن مورد توجه منتقد است.طرفداران و مخالفان هر کدام از رویکردهای نقد،بر اهمیت شیوه ی مورد نظر خود اصرار دارند و دلالیل محکمی را هم برای سخن خود بیان می کنند.سخن این جاست که می توان از بیشتر رویکردهای نقد ادبی برای بررسی آثار بهره برد،بدون این که اصول و شاخص های هر کدام از این شیوه ها نقض گردد.قوانین و الگوهای معرفی شده برای هر کدام از این شکل های نقد،تشکیل دهنده ی چهارچوب و کلیت آن هستند و عدم توجه آن ها می تواند لطمه ای بزرگ به یک نقد ادبی سالم و بدون ایراد بزند.آسیب شناسی نقد ادبی در همین راستا شکل می گیرد و در این امر کوشش می شود که ایرادات متداول نقد ادبی نشان داده شود تا منتقدان بتوانند با آکاهی از آن ها نقدی صحیح و سالم را ارائه دهند.جلال آل احمد به عنوان یکی از مهم ترین و پر حرف و حدیث ترین نویسندگان معاصر،نمونه ی بسیار خوبی برای بررسی جریان نقد ادبی معاصر است.شخصیت،افکار و آثار وی از جنبه های گوناگون مورد توجه بسیاری از منتقدان ادبی قرار گرفته است و رویکردهای مختلف در این امر به کار برده شده است.می توان از دیگر روش های نقد هم برای این کاوش ها بهره برد و در سطحی وسیع تر این شخصیت تاثیر گذار و آثارش را بررسی کرد.