فخر یکی از فنون شعر غنایی است که شاعر در آن به ویژگی های بارز و برجسته ی خود و قومش می بالد و همواره از این غرض برای ارضای تمایلات درونی خود و دفاع از قوم و قبیله اش سود می جوید. این فنّ در ادوار گذشته ی ادبیات عرب بابی وسیع را به خود اختصاص داده است و دلیل اصلی آن منازعات و درگیری های قومی و تعصّبات قبیله ای بود. همچنین با پیشرفت و توسعه ی قلمرو اسلامی مضامین دیگری بر مضامین سابق افزوده شد و فخر به علم وادب و دستاورد های تمدّنی از بن مایه های دیگر آن شد. اما با گذشت زمان به ویژه در دوره ی مملوکی از قوت فن فخر کاسته شد و مانند ادوار گذشته بابی گسترده و وسیع بدان اختصاص نیافت و اگر نمونه هایی از این فن قابل مشاهده است بیشتر به صورت مقطوعات شعری یا ابیات پراکنده در لابه لای سایر اغراض شعری می باشد. در بین انواع مختلف فخر، نوع ادبی آن همچنان در لابه لای اشعار مورد توجه شعرا وادبا قرار گرفت و نوع قبیله ای آن در شکل و مضمون تابع فخرهای دوره ی جاهلی بود. اما اوایل دوره ی مملوکی و اواخر دوره ی ایّوبی از پر رونق ترین ادوار حماسه در ادب عربی بود و علّت اصلی آن نبردهای طولانی بین مسلمانان با صلیبی ها و قوم تاتار بود. نگارنده در این رساله، رابطه ی فخر با مدح و هجا را توضیح می دهد سپس علل و زمینه های اجتماعی و روانشناسی آن را به صورت اجمالی بیان می کند. به دنبال آن سیر تحوّل فخر از جاهلی تا عصر مملوکی با شواعد شعری و با روش تحلیلی توصیفی مورد نقد و بررسی قرار می دهد، و سرانجام اشعار فخری چند تن از نمایندگان برجسته ی فخر در این دوره را شرح وبسط قرار می دهد. تقلید شاعران برجسته ی این دوره از فخریات متنبّی و اخذ مضامین و اقتباس از آن ها، تکراری بودن مضامین شاعران و ضعف فخر قبیله ای و دولت شعر از نتایج این بحث می باشد.

در این تحقیق از نانولوله های تیتانیومی جهت انتقال دارو استفاده شده است. با استفاده از روش آندایزینگ یا اکسایش آندی نانولوله های تیتانیومی تهیه شده اند. داروی به کاربرده شده سیپروفلوکساسین می باشد. برای اندازه گیری نشر دارو در بافرفسفات نمکی از طیف سنجی جدب مولکولی استفاده شده است. تاثیرعوامل موثر مانند ph ، درصد آب موجود در الکترولیت و ترکیب آن بر مورفولوژی نانولوله ها بررسی شده است. جهت کنترل نشر دارو از روش پوشش دهی با پلیمر استفاده شده است. پلیمر به کار برده شده کیتوسان می باشد.