سیل گیری در اثر طغیان رودخانه ها در کشور ما پدیده ای است که به دلیل تواتر بلند زمانی وقوع آن، کمتر مورد عنایت قرار گرفته و پس از وقوع و ایجاد خسارات به سرعت به دست فراموشی سپرده شده است. هزینه های زیاد ساختمانی مقابله با سیلابها و عدم توجه کافی به روشهای مدیریتی از جمله دلایل این موضوع است. تغییراتی که در حوزه های آبخیز توسط انسان ایجاد می شود موجب تشدید سیلاب در رودخانه ها گردیده است. از طرف دیگر تجاوز به حریم رودخانه ها و عدم رعایت حفاظت رودخانه در سیلاب دشتهای آن باعث ایجاد خسارت هایی شده است. پیش بینی درست ظرفیت دبی و توزیع آن در رودخانه های سیلابی جهت طراحی، بهره برداری و نگهداری از رودخانه ها بسیار حائز اهمیت بوده و اهمیت این موضوع را در پیش بینی سیل و انجام اقدامات لازم در مقابل خطرات سیل دو چندان می کند. این تحقیق که در بخشی از حوزه آبخیز زیارت انجام شده، به بررسی ظرفیت کانال در بازه مورد مطالعه (از ایستگاه هیدرومتری ناهارخوران تا پل سید مسعود) با هدف تعیین آستانه سیلاب طغیانی پرداخته است. برای این منظور ابتدا از طریق مدل هیدرولوژیکی nash، هیدروگراف سیلاب با کالیبره کردن مقادیر n و k حاصل شده و با داشتن مقاطع عرضی، با استفاده از مدل hec-ras پروفیل سطحی آب با هیدروگراف های حاصل از مدل هیدرولوژیکی رسم شده است و بازه و مقاطع پُر خطر شناسایی شده و مقطع پُر هر یک از آنها بدست آمده است. جهت بدست آوردن هیتوگراف متناظر هیدروگراف، ابتدا توزیع زمانی بارش به روش pilgrim محاسبه شده و چارک های بارشی در توزیع زمانی 1، 2، 3، 6 و 9 ساعته ایجاد شده است و با وارد کردن توزیع بارشی به مدل، هیدروگراف متناظر رسم شده است.