نویسنده ی کتاب جناب آقای احمد جاسم الحسین کتاب خود را به چند بخش تقسیم نموده است؛ نخست به مینیاتور نمایشنامه ی عرب می پردازد، در بخش بعد وارد حیات نمایشنامه ی سوریه شده و سیر نمایشنامه در این سرزمین را از زمان ابوخلیل قبانی تا زمان حاضر بررسی می نماید. نویسنده در بخش بعدی کتاب به موضوع ریشه یابی نمایشنامه ی عرب پرداخته و در پی این نکته است که آیا نمایشنامه ها در این زبان آثاری ترجمه شده از دیگر زبان ها هستند یا اینکه از دل ملت عرب برخاسته است؟ وی سپس از سعدالله ونوس نمایشنامه نویس، کارگردان و عضو فعال مجلات و نشریات مختلف یاد می نماید؛ در این بخش مولف به موضوع نقد نمایشنامه ای پرداخته و به طور مختصر به معرفی آثاری می پردازد که درباره ی ونوس نوشته شده است. وی معتقد است که از جمله عوامل پنهانی که موجب توجه به سعدالله ونوس می شود روابط انسانی او و طبیعت روحیه ی پاک و همیاری اش می باشد، احساس اخلاقی ای که غالباً از دست رفته است. وی همچنین به معرفی آثار و نقش فرهنگی ونوس می پردازد و نمایشنامه ی وی تحت عنوان الأیام المخموره را بررسی نموده و در نهایت خلاصه ای از زندگی و فعالیت های ونوس را ارائه می نماید.