در جامعه امروز، محیط کار، متغیر و پویاست و به کارکنان اجازه می‏دهد تا کنترل بیشتری بر وظایف خود داشته باشند. پایه و اساس موفقیت و بقاء، در محیط پیچیده امروزی، تمایل و قابلیت کارکنان و اعضا سازمان به مشارکت و کمک ابتکاری و اختیاری به سازمانشان فراتر از حداقل مسئولیت های شغلی انها می‏باشد. این دلالت بر این دارد که موفقیت سازمانی وابسته به محیط‏های کاری می‏باشد که این نوع رفتارهای کارکنان را برانگیزاند. انتخاب و ایجاد محیط های کاری که رفتارهای نوع دوستانه و ابتکاری را افزایش دهد، پتانسیل سازمان را برای موفقیت را افزایش می‏دهد. سازمانهای امروزی در جستجوی بهترینها و پیروزی جنگ استعدادها از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و همواره می‏کوشند تا بهترین، مستعدترین و دانشگرترین افراد را جذب نموده و از آنان در راستای تحقق اهداف خود بهره جویند. چه بسیارند سازمانهایی که هزینه های هنگفتی را ضرف جذب بهترین ها می‏کنند اما با مدیریت ناصحیح، آنان را در شرایطی قرار می‏دهند که تمامی استعداد و انگیزه هایشان هرز رفته و نابود می‏گردد. برای اینکه نیروی انسانی در سازمان تبدبل به سرمایه ماندگار، ارزشمند و با بیشینه ارزش آفرینی برای سازمان گردد، لازم است شرایطی برای آنان فراهم نمود تا بتوانند با امنیت، آرامش و بدون دغدغه خاطر به ایفای نقشهای خود در سازمان پرداخته و در راستای اهداف سازمان حداکثر تلاش و توانایی‏های خود را به کار گرفته و به اصطلاح درگیر در کار گردند.تا دهه 1980 تاکید اغلب سازمانها بر وفاداری کارکنان متمرکز می‏شد و کارفرمایان از کارکنان انتظار وفاداری و ماندگاری در سازمان را داشتند . پس از مدتی گرایشات به سوی اعتماد سوق پبدا کرد. امروزه با پبچبده تر شدن و افزایش رقابت جهانی نیاز به انعطاف و تغییر پذیری در سازمانها بیش از پیش نمایان تر شده است. سازمانهای امروزی بیشتر به دنبال راههایی می‏گردند تا از طریق آنان کارکنان را به تلاش و کوشش بیشتر وادارند یا به اصطلاح به دنبال درگیر کردن بیشتر کارکنانشان در کار می‏باشند(ولبورن ،.(2007 در تئوری مبادله اجتماعی آمده است روابط کارکنان با رهبرانشان در سازمانها همچون یک داد و ستد غبر رسمی بر طبق یک قرارداد روانی است. زمانیکه سازمان توقعات و انتظارات کارکنان را برآورده می‏کند، کارکنان نیز انتظارات و توقعات سازمان را برآورده خواهند کرد. از جمله انتظارات مهمی که کارکنان از رهبران سازمان خود دارند رفتار عادلانه و توام با انصاف با آنان می‏باشد. کارکنان انتظار دارند رفتار رهبرانشان توام با انصاف و بی‏طرفی باشد در این صورت است که آنان نیز سعی خواهد نمود درآورده هایشان به سازمان انصاف را رعایت کرده، بیشتر خود را درگیر کرده و عملکرد بالاتری از خود بجای بگذارند) ساکس ، 2006).